សូមអាន John C. Peckham, Theodicy of Love: Cosmic Conflict and the Problem of Evil (Grand Rapids, MI: Baker Academic, 2018)។ សៀវភៅនេះជួយយើងអោយមើលឃើញក្នុងព្រះគម្ពីរអំពីមហាវិវាទរវាងសេចក្តីល្អ និងសេចក្តីអាក្រក់។

«និយាយអោយខ្លីគឺថា ខ្ញុំបានឃើញសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះនៅត្រង់ចំណុចកណ្តាលនៃមហាវិវាទរវាងសេចក្តីល្អ និងសេចក្តីអាក្រក់។ នេះគឺជាមូលហេតុដែលយើងត្រូវតែយល់អោយបានត្រឹមត្រូវអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះ។ សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះគឺជាហេតុផលដែលនាំអោយទ្រង់ប្រឆាំងជាមួយអារក្ស។ គោលគំនិតស្តីអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះនេះជួយយើងអោយយល់់អំពីរបៀបដែលព្រះបានធ្វើនៅក្នុងសង្គ្រាម។ ព្រះគោរពក្រឹត្យវិន័យនៃសេចក្តីសញ្ញារបស់ទ្រង់។ ក្បួនច្បាប់ទាំងនេះបង្ហាញយើងអំពីអ្វីដែលទ្រង់ធ្វើ និងមិនត្រូវធ្វើ»។ ដកស្រង់ពី John C. Peckham, page 4, adapted។

«ព្រះបានប្រកាសថា សាសន៍អ៊ីស្រាអែលមិនអាចចូលទៅក្នុងទឹកដីសន្យាអស់រយៈពេល៤០ឆ្នាំ។ រឿងនេះបានធ្វើអោយលោកម៉ូសេ លោកអើរ៉ុន លោកកាលែប និងលោកយ៉ូស្វេខូចចិត្តជាខ្លាំង។ ប៉ុន្តែ មនុស្សទាំងនេះពុំបានរអ៊ូរទាំឡើយ។ ពួកគេបានទទួលយកការសម្រេចព្រះទ័យរបស់ព្រះ។ ប៉ុន្តែ បណ្តាជនមិនសុខចិត្តនោះទេ។ ពួកគេបានទួញយំនៅពេលដែលព្រះដកយកព្រះពរចេញពីពួកគេដែលពួកគេមិនបានយកចិត្តទុកដាក់ទាល់តែសោះ។ ពួកគេបានរអ៊ូរទាំអំពីការសម្រេចព្រះទ័យរបស់ព្រះ។ បណ្តាជនបានប្រកាសថា ពួកគេនឹងវិលត្រឡប់ទៅឯប្រទេសអេស៊ីព្ទវិញ។ ពួកគេបានទួញយំដោយគ្មានហេតុផល។ ពេលនោះ ព្រះបានបង្ហាញហេតុផលពិតនៃការទួញសោករបស់ពួកគេ។ ពួកគេពុំបានទួញយំមិនមែនដោយសារតែពួកគេទទួលខុសចំពោះអំពើរបស់ពួកគេនោះទេ។ តើយ៉ាងណាទៅវិញ ប្រសិនបើពួកគេបង្ហាញថា ពួកគេទទួលខុសចំពោះអំពើបាបរបស់ពួកគេនោះ? នោះព្រះនឹងមិនដាក់ទោសពួកគេអោយវង្វេងនៅក្នុងទីរហោស្ថានអស់រយៈពេល៤០ឆ្នាំឡើយ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេបានទួញយំដោយសារតែមិនសប្បាយចិត្តជាមួយនឹងព្រះដែលបានដាក់ទោសពួកគេតែប៉ុណ្ណោះ។ នេះគឺជាមូលហេតុដែលការទួញយំរបស់ពួកគេមិនអាចធ្វើអោយព្រះផ្លាស់ប្តូរការសម្រេចព្រះទ័យរបស់ទ្រង់អំពីការដាក់ទោសពួកគេ៤០ឆ្នាំនោះ»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, Patriarchs and Prophets, page 392, adapted។

ជីវិតមើលទៅហាក់ដូចជាលំបាកទៅៗ។ ប្តីរបស់ខ្ញុំមានជំងឺមហារីកខួរឆ្អឹង។ បន្ទាប់មក ឪពុកម្តាយរបស់គាត់បានស្លាប់។ រីឯខ្ញុំត្រូវចំណាយទៅលើពិធីបុណ្យសពម្តាយក្មេករបស់ខ្ញុំដោយខ្លួនឯង ថែមទាំងមើលការខុសត្រូវចំពោះជីវភាពគ្រួសារខ្ញុំទៀត។ មានពេលខ្លះសូម្បីតែ១០០០វ៉ុនសម្រាប់សំភារៈសាលារៀនរបស់កូនប្រុសខ្ញុំ ក៏ខ្ញុំគ្មានផង។ ប្រាក់ខែរបស់ខ្ញុំមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់បង់ថ្លៃពេទ្យប្តីខ្ញុំនោះដែរ។ ជារៀងរាល់ថ្ងៃខ្ញុំតែងតែព្រួយបារម្ភថា ខ្ញុំគ្មានអង្ករគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីចិញ្ចឹមគ្រួសាររបស់ខ្ញុំទៀតផង។ ខ្ញុំយំ និងមានអារម្មណ៍ឯកាជាទីបំផុត។ បន្ទាប់មក ខ្ញុំបានជួបនាងផាក យ៉ុនស៊ុក (Park Yeon-sook)។ នាងពុំមែនជាបងប្អូនក៏ពុំមែនជាមិត្តភក្តិរបស់ខ្ញុំនោះដែរ ប៉ុន្តែ នាងបានព្យាយាមលើកទឹកចិត្តខ្ញុំ។ នាងបានឃើញថា ខ្ញុំកំពុងតែមានវិបត្តិថវិកា ដូច្នេះ នាងបានផ្តល់ការងារបន្ថែមដល់ខ្ញុំនៅក្នុងហាងហាណាំដែលស្ថិតនៅឯជាយក្រុងសេអ៊ូលប្រទេសកូរ៉េ។ ប្រាក់បន្ថែមនេះជួយផ្គត់ផ្គង់ទៅលើការចំណាយនៃជីវភាព និងថ្លៃពេទ្យ។ ខ្ញុំមានអំណរគុណចំពោះការងារនេះណាស់។ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបានកត់សម្គាល់ឃើញអ្វីដែលមិនធម្មតាអំពីនាងយ៉ុនស៊ុក។ នាងហាក់ដូចជាមានក្តីសុខជាងអ្នកដទៃ។ ខ្ញុំគិតថា នេះជារឿងចម្លែក ប៉ុន្តែ ខ្ញុំមានការរំភើបចិត្តយ៉ាងខ្លាំងដោយសារសេចក្តីអំណររបស់គាត់។ ខណៈពេលដែលខ្ញុំបានស្វែងយល់អំពីនាង ខ្ញុំបានឃើញនាងទៅព្រះវិហារនៅថ្ងៃសៅរ៍។ នាងមិនខ្វាយខ្វល់អំពីប្រាក់ចំណូលដែលនាងត្រូវខាតបង់ដោយសារតែការបិទហាងមួយថ្ងៃក្នុងមួយសប្តាហ៍នោះទេ។ ខ្ញុំជាអ្នកដែលមិនជឿថាមានព្រះ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំចង់ទៅព្រះវិហារជាមួយនាង ដើម្បីស្វែងរកមូលហេតុដែលនាំអោយនាងមានសេចក្តីអំណរ និងសេចក្តីសុខសាន្តនេះណាស់។ យ៉ុនស៊ុកមិនដែលបានអញ្ជើញខ្ញុំទៅឯព្រះវិហារសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទរបស់នាងទាល់តែសោះ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបានប្តេជ្ញាចិត្តរបស់ខ្ញុំថានឹងទៅទីនោះម្តង។ ដូច្នេះ ខ្ញុំបានសិក្សាព្រះគម្ពីរដោយខ្លួនឯង។ ខណៈពេលដែលខ្ញុំកំពុងតែរៀនអំពីព្រះ សេចក្តីសុខសាន្តនៃស្ថានសួគ៌បានចូលមកក្នុង ជីវិតរបស់ខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានថ្វាយចិត្តរបស់ខ្ញុំទៅឯព្រះយេស៊ូវ និងបានចូលរួមនៅក្នុងព្រះវិហារសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទហាណាំខាងលិចដែលសព្វថ្ងៃនេះ ខ្ញុំបម្រើការជាជំនួយការស្ត្រីជាមួយនឹងនាងយ៉ុនស៊ុកទាំងពីរនាក់។

មានរឿងជាច្រើនដែលខ្ញុំពុំទាន់បានដឹង ប៉ុន្តែ ខ្ញុំជឿលើព្រះដោយអស់អំពីចិត្តរបស់ខ្ញុំ។ នាង យ៉ុកស៊ុកពុំសូវបាននិយាយអំពីព្រះយេស៊ូវមកកាន់ខ្ញុំនោះទេ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបានឃើញព្រះយេស៊ូវនៅក្នុងជិវិតរបស់នាង។ ព្រះយេស៊ូវដដែលនេះហើយ ដែលខ្ញុំបានជួបតាមរយៈជីវិតរបស់នាងយ៉ុនស៊ុក ដក់នៅក្នុងចិត្តរបស់ខ្ញុំរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ។ ឆ្នាំនេះប្តីនិងកូនប្រុសរបស់ខ្ញុំក៏បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក និងបានចូលជាគ្រួសារអាត់វេនទីស្ទផងដែរ។ ជីវិតមើលទៅហាក់ដូចជាល្អប្រសើរជាងមុន។ សូមអរគុណព្រះដែលទ្រង់បានចូលមកក្នុងគ្រួសាររបស់ទូលបង្គំតាមរយៈនាងយ៉ុនស៊ុក និងហាងរបស់នាង។