«ប្រជាជនអ៊ីស្រាអែលចាប់ផ្ដើមធ្វើបាបយ៉ាងសម្បើមណាស់។ មានតែមនុស្សមួយចំនួនប៉ុណ្ណោះដែលជ្រើសរើសស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះ។ ពួកគេជាញឹកញាប់មានអារម្មណ៍ថាពួកគេលែងមានសេចក្តីសង្ឃឹមទៀតហើយ។ ពួកគេមានអារម្មណ៍សោកសៅនិងបាក់ទឹកចិត្តយ៉ាងខ្លាំង។ គេគិតថា ប្រហែលជាផែនការរបស់ព្រះសម្រាប់អ៊ីស្រាអែលជិតបរាជ័យហើយ។ ជាការពិតណាស់ ពួកគេគិតថា ប្រទេសអ៊ីស្រាអែលនឹងត្រូវបញ្ចប់ដូចគ្នានឹងក្រុងសូដុំម និងកូម៉ូរ៉ាដែរ។ នៅពេលនោះ ព្រះជាម្ចាស់ក៏ចាត់ហោរា អេសាយអោយមកព្រមានប្រជាជនស្រុកយូដាអំពីអំពើបាបរបស់គេ។ ព្រះទ្រង់បានត្រាស់ហៅលោក អេសាយនៅឆ្នាំចុងក្រោយនៃរាជ្យរបស់ស្តេចអូ៊សៀស។ ដំបូងឡើយ អេសាយបានបដិសេធព័ន្ធកិច្ចនេះ ព្រោះលោកជ្រាបថាលោកនឹងត្រូវជួបជាមួយមនុស្សរឹងចចេសជាច្រើន។ ពួកគេនឹងបដិសេធមិនព្រមស្តាប់ លោកឡើយ។ ហោរាអេសាយគិតឃើញថា លោកមិនអាចធ្វើការនេះតែម្នាក់ឯងបានទេ។ ចិត្តរឹងរូស និងគ្មានសេចក្តីជំនឿរបស់ប្រជាជន ធ្វើឱ្យលោកគ្មានសេចក្តីសង្ឃឹមឡើយ។ តើលោកអេសាយគួរតែបោះបង់ចោលព័ន្ធកិច្ចនេះ ហើយទុកឲ្យស្រុកយូដាគោរពបូជាព្រះក្លែងក្លាយឬអី? តើព្រះនៃទីក្រុងនីនីវេត្រូវគ្រប់គ្រងផែនដីជំនួសអោយព្រះនៃឋានសួគ៌ឬ?»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, Prophets and Kings,pp. 306, 307។

ពិភពលោកបានមើលដោយភាពរន្ធត់នៅពេលដែលមានការប៉ះទង្គិចគ្នារវាងយន្ដហោះនាពាក់កណ្តាលអាកាសដែលបានសម្លាប់មនុស្ស ៧១ នាក់នៅប្រទេសអាឡឺម៉ង់ក្នុងឆ្នាំ២០០២។ ពីរឆ្នាំក្រោយមក ឪពុកម្នាក់ដែលមានទុក្ខយ៉ាងក្រៀមក្រំ បានធ្វើការសងសឹកចំពោះរឿងនេះ។ វ្លាឌីមៀរ ស៊ីវិល ដែលកំពុងកាន់មរណទុក្ខកូនស្រីរបស់គាត់ដែលបានស្លាប់ដោយសារជំងឺមហារីកបានរកឃើញក្តីសង្ឃឹម កណ្តាលសោកនាដកម្មនេះ។ គាត់បានរកឃើញព្រះយេស៊ូវហើយ។ វ្ល៉ាឌីមៀរបានចងចាំថា ណាឌីសដា (ដែលមានន័យថា «ក្តីសង្ឃឹម» ក្នុងភាសារុស្ស៊ី) នាងបានត្រឡប់មកផ្ទះវិញដោយក្តីអំណររីករាយជាមួយនឹងព្រះគម្ពីរថ្មីមួយក្បាលដែលបុគ្គលណាម្នាក់បានផ្តល់ឱ្យក្នុងសាលារៀននៃស្រុកកំណើតរបស់ពួកគេក្នុងរដ្ឋម៉ុលដាវី។ ក្មេងស្រីវ័យ១៥ឆ្នាំរូបនេះបានចំណាយពេលជាច្រើនម៉ោងក្នុងការអានព្រះគម្ពីរដែលជារឿយៗ នាងបានចំណាយពេលរហូតដល់ពាក់កណ្តាលអធ្រាត្រ។ វ្លាឌីមៀ ដែលជាមនុស្សទៅព្រះវិហារម្តងម្កាល មិនចូលចិត្តអោយកូនស្រីរបស់គាត់អានព្រះគម្ពីរទេ។ គាត់បានស្តីបន្ទោសនាងថានេះគឺពិតខ្ជះខ្ជាយពេល វេលា ហើយគាត់ក៏បាននិយាយទៀតថា នាងគួរតែចំណាយពេលធ្វើការនៅក្នុងសួនបន្លែរបស់គ្រួសារវិញ ទើបប្រសើរ និងនាំមកនូវផលប្រយោជន៍ច្រើនជាង។ គាត់បានប្រាប់នាងថា «យើងមិនត្រូវការព្រះគម្ពីរទេ។ យើងមានព្រះវិហារហើយ»។ ណាឌីសដា នាងមិនបានប្រកែកតវ៉ានឹងឪពុកនាងទេ ហើយនាងក៏បានចេញទៅក្រៅតាមបង្គាប់របស់ពុកនាង ដើម្បីមើលថែទាំសួនដំណាំ។ ពីរឆ្នាំក្រោយមក គ្រូពេទ្យបានធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យឃើញថា ណាឌីសដាមានជំងឺមហារីកឆ្អឹង។ នាងបានចំណាយពេលជាច្រើនខែសំរាកព្យាបាលនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ ហើយជើងម្ខាងរបស់នាងត្រូវបានកាត់ចេញពីត្រគាក។ នាងបានទទួលមរណភាពនៅ ឆ្នាំ២០០១ក្នុងអាយុ១៨ឆ្នាំ។ វ្លាឌីមៀរងការខ្ទេចខ្ទាំចិត្តយ៉ាងខ្លាំង ហើយគាត់ក៏បានអង្វរករព្រះរកចម្លើយ។ គាត់បានអធិស្ឋានថា «ខ្ញុំមិនដែលគិតថាខ្ញុំជាឪពុកដ៏អាក្រក់បែបនេះទេ»។ ចំពេលដែលគាត់កំពុងតែមាន ទុក្ខព្រួយនោះ គាត់បានឮព័ត៌មានមួយ ដែលបានចុះផ្សាយក្នុងខែកក្កដា ឆ្នាំ២០០២ ថាមានយន្ដហោះ ដឹកទំនិញ DHL មួយគ្រឿងបានប៉ះទង្គិចគ្នាជាមួយយន្ដហោះដឹកអ្នកដំណើររុស្ស៊ីមួយគ្រឿងដែលកំពុងហោះហើរដឹកសិស្សសាលាក្មេងៗជនជាតិរុស្ស៊ីចំនួន៤៥នាក់ ទៅសំរាកវិស្សមកាលនៅប្រទេសអេស្ប៉ាញ ដែលហេតុការណ៍នេះបានសម្លាប់មនុស្សគ្រប់គ្នានៅលើយន្តហោះទាំងពីរនេះ។ បន្ទាប់មកនៅឆ្នាំ២០០៤ មានបុរសជនជាតិរុស្ស៊ីម្នាក់ដែលជាឪពុកដែលបានបាត់បង់ប្រពន្ធ និងកូនពីរនាក់របស់គាត់នៅក្នុងហេតុការណ៍ធ្លាក់យន្តហោះនេះ គាត់បានតាមដាន និងបានសម្លាប់អ្នកត្រួតពិនិត្យចរាចរណ៍ផ្លូវអាកាសដែលទទួលខុសត្រូវក្នុងការត្រួតពិនិត្យដែនអាកាសអាល្លឺម៉ង់ នៅកន្លែងដែលការប៉ះទង្គិចគ្នាបានកើតឡើងនោះ។ តាមរយៈការមើលព័ត៌មានតាមទូរទស្សន៍នេះ លោកវ្ល៉ាឌីមៀរបានឃើញអ្នកកាសែតម្នាក់បានសួរសំណួរដល់ឪពុកក្មេងស្រីម្នាក់ដែលបានស្លាប់នៅក្នុងហេតុការណ៍ធ្លាក់យន្តហោះនោះថា តើគាត់ចង់សងសឹកដែរឬទេ។ បុរសម្នាក់នោះបានឆ្លើយថា៖ «ទេ! ខ្ញុំសង្ឃឹមថាខ្ញុំនឹងជួបកូនស្រីរបស់ខ្ញុំម្តងទៀត» ពាក្យនេះបាន ពាល់ចិត្តរបស់វ្លាឌីមៀរខ្លាំងណាស់។ គាត់ក៏ចង់បាននូវក្តីសង្ឃឹមបែបនេះដែរ។ បន្តិចក្រោយមក គាត់បានវិលត្រឡប់មកផ្ទះវិញក៏បានឃើញប្រពន្ធរបស់គាត់កំពុងរង់ចាំគាត់ជាមួយនឹងព្រះគម្ពីររបស់នាងណាឌីសដា។ គាត់បានបើកគម្ពីរនោះឡើងហើយអាន «បងប្អូនអើយ ខ្ញុំមិនចង់ឲ្យអ្នករាល់គ្នាឥតដឹង ពីពួកអ្នកដែលដេកលក់ទៅហើយទេ ក្រែងអ្នករាល់គ្នាកើតទុក្ខព្រួយដូចជាអ្នកឯទៀតដែលគ្មានសង្ឃឹម ដ្បិតបើយើងជឿថា ព្រះយេស៊ូវបានសុគត ព្រមទាំងរស់ឡើងវិញហើយ នោះត្រូវជឿថា ព្រះទ្រង់នឹងនាំអស់អ្នកដែលដេកលក់ទៅក្នុងព្រះយេស៊ូវ ឲ្យបានមកជាមួយនឹងទ្រង់ដែរ» (ថែស្សាឡួនីចទី១ ៤៖១៣, ១៤)។ ភរិយារបស់គាត់បាននិយាយថា «នេះគឺជាសេចក្តីសង្ឃឹមរបស់យើង»។​ «ប្រសិនបើយើងជឿលើព្រះ យើងនឹងបានជួបកូនស្រីរបស់យើងម្តងទៀតជាមិនខាន» ។ បច្ចុប្បន្ននេះ វ្លាឌីមៀរ គាត់គឺជាជំនួយការរបស់ព្រះវិហារ ហើយគាត់រីករាយនឹងចែកចាយអំពីក្តីសង្ឃឹមរបស់គាត់នៅក្នុងការយាងត្រឡប់មកវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ «អរគុណដល់កូនស្រីខ្ញុំដែលនាំអោយពួកយើងបានរកឃើញព្រះជាម្ចាស់»។ យើងមានសង្ឃឹមថាយើងនឹងជួបកូនស្រីរបស់យើងម្តងទៀត។ ​