លោកលីយ៉ុងចាន់បានសម្រេចចិត្តយកព្រះទុកជាទី​១ក្នុងជីវិតរបស់លោក។ ថ្ងៃនេះតើយើងអាចរៀនអ្វីបានខ្លះពីរឿងរបស់លោកដែលនឹងជួយយើងឲ្យយកព្រះទុកជាទីមួយនៅក្នុងជីវិតផ្ទាល់របស់យើង? สលោកលីបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូងពេលលោកមានអាយុ១៧ឆ្នាំ។ ប៉ុន្តែគាត់ត្រូវចំណាយបួនប្រាំឆ្នាំទៀតទម្រាំតែនឹងយល់អំពីអំណាចនៃ ការបំផ្លាស់ បំប្រែ ដែលនាំឲ្យក្លាយជារាស្ត្រដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់របស់ព្រះ។ បន្ទាប់ពីចប់ថ្នាក់មហា វិទ្យាល័យ លោកបានសម្រេចចិត្តយកព្រះទុកជាទីមួយចំនៅពេលដែលបានការងារធ្វើដែរ។

ក្រោយពីការខកខានឱកាសក្នុងការទទួលបានការងារជាច្រើនដោយសារតែការរក្សាថ្ងៃសប្បាតហ៍ ទីបំផុតលោកក៏រកបានការងារជាអ្នកដឹកជញ្ជូនឥវ៉ាន់។ លោកលីប្រាកដច្បាស់ថាព្រះទ្រង់នឹងផ្គត់ផ្គង់គ្រប់យ៉ាងដែលលោកត្រូវការ។ ការពិតនេះមិនមែនកើតចេញពីការតវ៉ា នឹងព្រះថា លុះត្រាតែទ្រង់ប្រទានពរទើបលោកលីបន្តស្មោះត្រង់នោះឡើយ។ ផ្ទុយទៅវិញ លោកលីជឿថា លោកគួរតែស្មោះត្រង់នឹងដង្វាយដប់ហូតមួយ និងដង្វាយសទ្ធាជាមុនពីព្រោះព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានពរដល់លោករួចហើយជាមួយនឹងធនធានទាំងនោះ។

ការយកព្រះទុកជាទីមួយតាមរយៈការថ្វាយដង្វាយដប់ហូតមួយ និងដង្វាយសទ្ធាគឺជាការទទួលស្គាល់ថាការផ្គត់ផ្គង់ និងព្រះពររបស់ព្រះជាម្ចាស់។ នៅពេលដែលលោកលីមាន​គ្រួសារ ព្រះជាម្ចាស់បានប្រទានផ្ទះដ៏ស្រស់ស្អាត និងឡានមួយគ្រឿងដែលលោកបានយកមកប្រើប្រាស់សម្រាប់ព័ន្ធកិច្ចឥឡូវនេះ។ លោកលីបានទទួលស្គាល់ថាព្រះពរទាំងអស់នេះបានមកពីសេចក្តីអធិដ្ឋានដ៏ស្មោះត្រង់។ ប្រសិនបើព្រះជាម្ចាស់ទ្រង់ស្មោះត្រង់នឹងអស់អ្នកដែលមិនស្មោះត្រង់ចំពោះទ្រង់ ចូរស្រមៃមើលថាតើទ្រង់ស្មោះត្រង់ច្រើនជាងប៉ុនណាចំពោះអស់អ្នកដែលស្មោះត្រង់នឹងទ្រង់! រឿងរបស់លោកលីគឺជាការរំឭកមួយដែលប្រាប់អំពីពេលដែលយើងឧទ្ទិសជីវិតរបស់យើងយកព្រះទុកជាទីមួយបើទោះបីជាការលះបង់នាំមកនូវអត្ថន័យនិងការរៀនសូត្រក្តី។ លោកអ្នកក៏អាចឧទ្ទិសជីវិតទាំងពេលដែលនៅក្មេងនៅឡើយដើម្បីរក្សាការស្មោះត្រង់ចំពោះការប្តេជ្ញាចិត្តដូចជាលោកដានីយ៉ែលដែរ។

អ្នកស្រីអែល្លិនជីវ៉ៃត៍បានសរសេរយ៉ាងដូច្នេះថា «ព្រះហស្តដ៏សប្បុរសរបស់ព្រះបានដាក់សេចក្តីល្អនីមួយៗនៅលើផែនដីនេះដើម្បីបង្ហាញអំពីសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ដល់មនុស្សលោក។ មនុស្សក្រីក្រទាំងឡាយគឺជារាស្ត្ររបស់ព្រះអង្គ ហើយកិច្ចការខាងសាសនាក៏ជារបស់ព្រះអង្គដែរ។ មាសនិងប្រាក់គឺជារបស់ព្រះអម្ចាស់ ហើយទ្រង់ក៏បញ្ជាទឹកភ្លៀងដែលនៅលើមេឃឲ្យធ្លាក់ទៅលើកន្លែងណាក៏បាន។ ប៉ុន្តែផ្ទុយពីនេះ ទ្រង់បានបង្កើតមនុស្សលោកឲ្យធ្វើជាភ្នាក់ងាររបស់ព្រះអង្គ ដោយបានផ្ទុកផ្តាក់នូវមធ្យោបាយជាច្រើនដល់គេមិនមែនសម្រាប់បង្គរទុកទេ ប៉ុន្តែដើម្បីឲ្យយកទៅប្រើជាប្រយោជន៍ដល់អ្នកដទៃ។ ទ្រង់បានបង្កើតមនុស្សមកឲ្យធ្វើជាអ្នកចែកចាយព្រះពររបស់ព្រះអង្គនៅលើផែនដីនេះ។ ទ្រង់បានរៀបចំប្រព័ន្ធនៃសេចក្តីសប្បុរស ក្នុងគោលបំណងឲ្យមនុស្សលោកអាចដូចជាព្រះអាទិកររបស់ខ្លួន ដែលមានចរិតលក្ខណៈសប្បុរសនិងមិនអាត្មានិយម ហើយទីបំផុតក្លាយជាអ្នកទទួលរង្វាន់ជាសិរីល្អដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចជាមួយព្រះគ្រីស្ទផងដែរ» (ដកស្រង់ពីCounsels on Stewardship p.15)។ លោលីយ៉ុងចាន់បានយកព្រះទុកជាទី១ទោះបីជាពួកគេត្រូវបាត់បង់អ្វីៗទាំងអស់ក្តី។ សព្វថ្ងៃនេះសេចក្តីក្លាហានរបស់ពួកគេក៏បណ្តាលចិត្តយើងរាល់គ្នាដែរ។ ព្រះយេស៊ូវបានលះបង់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដើម្បីប្រោសលោះយើង ហើយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ក៏ជំរុញយើង ឲ្យយកនគររបស់ទ្រង់ទុកជាទី១ក្នុងជីវិតផ្ទាល់របស់យើងដែរ។ ខណៈដែលអ្នកជំនួយការប្រមូល ប្រាក់ដង្វាយ១០ហូត១ និងសទ្ធា យើងក៏ត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យយកព្រះទុកជាទី១ដែរ។ ​