ដកស្រង់ពី Ellen G. White, “Behold Your God!” in Prophets and Kings, pp. 311–321។

«នៅក្នុងជំនាន់របស់លោកអេសាយមនុស្សទាំងឡាយមិនបានស្គាល់ព្រះទេ។ ពួកគេមានគំនិតខុសឆ្គងស្តីអំពីព្រះ។ សាតាំងបានធ្វើការរបស់វាអស់រយៈពេលជាយូរណាស់មកហើយដើម្បីធ្វើឱ្យមនុស្សគិតថា ព្រះអម្ចាស់ដែលបានបង្កើតពួកគេមក ក៏ជាព្រះដែលបានបណ្តាលអោយមានអំពើបាប ការរងទុក្ខ វេទនា និងសេចក្តីស្លាប់ផងដែរ។ សាតាំងបានបោកបញ្ឆោតមនុស្សមួយចំនួនអោយគិតថាព្រះពិតជាឃោរឃៅ និងអយុត្តិធម៌។ មនុស្សទាំងនេះយល់ថាព្រះកំពុងរង់ចាំចាប់កំហុសពួកគេ ដើម្បីឱ្យទ្រង់អាចនឹងគំហកកំហែងនិងស្តីបន្ទោសដល់គេ។ មនុស្សទាំងនេះជឿថាព្រះជាម្ចាស់មិនចង់ទទួលយកមនុស្សមានបាបទេ។ ពួកគេជឿថា ព្រះនឹងប្រើលេសណាមួយដែលទ្រង់អាចធ្វើបាន ដើម្បីគេចវេះពីការជួយដល់មនុស្សដែលខ្វះខាត។ សាតាំងក៏បានបោកប្រាស់មនុស្សអំពីក្រឹត្យវិន័យនៃសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ព្រះដែលត្រូវជាច្បាប់នៃស្ថានសួគ៌ដែរ។ សាតាំងបាននិយាយថា ក្រឹត្យវិន័យនៃសេចក្តីស្រឡាញ់នេះបានដាក់កំណត់ព្រំដែននៃសេរីភាពរបស់មនុស្ស ហើយវាគឺជាបន្ទុកដ៏ធ្ងន់មួយ។ មនុស្សគ្រប់រូបគួរតែរីករាយដើម្បីគេចវេះពីច្បាប់នេះ។ សាតាំងនិយាយថា មនុស្សមិនអាចគោរពក្រឹត្យវិន័យនៃសេចក្ដីស្រឡាញ់ ឬបញ្ញតិ្តសំខាន់ណាមួយបានឡើយ។ សាតាំងក៏បាននិយាយដែរថា ព្រះនឹងដាក់ទោសអ្នកណាដែលបំពានច្បាប់របស់ទ្រង់។ ហើយការដាក់ទណ្ឌកម្មនេះមិនយុត្តិធម៌នោះទេ»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, Prophets and Kings, page 311, adapted។ ​

តើអ្វីទៅជាអំណាចនៃក្រុមតូច? មានគ្រូគង្វាលម្នាក់របស់ព្រះវិហារសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទ ភូមិភាគឥសាន្តនៃប្រទេសម៉ិកស៊ិកូ លោកបានប្រកាសប្រាប់សមាជិករបស់ខ្លួនចំនួន៦០នាក់ថា ពួកគេគួរតែបង្កើតជាក្រុមតូចៗដើម្បីជួបប្រជុំគ្នានៅក្នុងសប្តាហ៍។ ក្រុមនីមួយៗគួរតែមានឈ្មោះបាវចនា គោលដៅ និងបទចម្រៀងប្រចាំក្រុមរៀងៗខ្លួន។ គាត់បានទទួលគំនិតនេះពីព្រះវិហារប្រចាំតំបន់។ សមាជិកពេញវ័យមួយចំនួនក៏បានបង្កើតក្រុមតូចមួយភ្លាមដែលមានឈ្មោះថា យ៉ូសែប ដោយគេយល់ថា៖ «ចូរយើង ធ្វើអោយដូចជាលោកយ៉ូសែប ដែលមានចក្ខុវិស័យក្នុងការជួយសង្រ្គោះអ្នកដទៃ»។ សមាជិកពេញវ័យឯទៀតក៏បានបង្កើតក្រុមជាច្រើនដែលមានឈ្មោះហៅជាអាទិ៍ដូចជា៖ ក្រុមអ្នកព្រោះគ្រាប់ពូជនៃសេចក្តីជំនឿ ក្រុមថ្មដា ក្រុមមិត្តសម្លាញ់របស់ព្រះយេស៊ូវ ហើយនិងក្រុមសាមគ្គីភាពក្នុងសេចក្តីជំនឿ។ ប្រធាននាយកដ្ឋានរបស់កុមារក៏ចង់បង្កើតក្រុមមួយដែរ។ នាងបានប្រមូលក្មេងៗចំនួនប្រាំពីរនាក់ និងឪពុកម្តាយរបស់ពួកគេដែលតែងតែអញ្ជើញមកចូលរួមថ្វាយបង្គំនៅព្រះវិហារសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទ នួវ៉ូ ថាំពីកូ ក្នុងរដ្ឋអាល់តាមីរ៉ា ដើម្បីមកពិភាក្សាអំពីគំនិតនេះ។ ហើយម្តាយក្មេងប្រុសវ័យ៨ឆ្នាំម្នាក់ឈ្មោះ ម៉ាណូអែល បានផ្តល់ផ្ទះរបស់គាត់សម្រាប់ការប្រជុំប្រចាំសប្តាហ៍នេះ។ ក្រុមនេះក៏ត្រូវបានដាក់ឈ្មោះអោយថា ក្រុមអ្នកនេសាទមនុស្ស។

មានកុមារអាត់វេនទីស្ទចំនួន១៥នាក់បានចូលរួមក្នុងការប្រជុំលើកដំបូងនេះ រួមទាំងកុមារ៨នាក់ឯទៀតដែលត្រូវបានអញ្ជើញដោយនាយកកុមាររបស់អ្នកស្រីអែលសា កាវ៉ាន់ចេញមកពីមជ្ឈដ្ឋាននៃអ្នកដែលមិនមែនជាអ្នកអាត់វេនទីស្ទ។ ក្មេងៗបាននាំគ្នាអានរឿងនៃព្រះគម្ពីរ។ ពួកគេក៏បានច្រៀងចម្រៀង និងអធិស្ឋាន។ នៅចុងបញ្ចប់នៃការជួបជុំគ្នាយ៉ាងយូរនោះ កុមារទាំងឡាយក៏បានទទួលទឹកសូកូឡាក្តៅៗមកផឹក និងបានញុាំនំផ្សេងៗផងដែរ។ ក្រុមអ្នកនេសាទមនុស្សក៏បានចាប់ផ្តើមជួបជុំគ្នាជារៀងរាល់សប្តាហ៍។ កុមារទាំងឡាយក៏បានចុះទៅសួរសុខទុក្ខអ្នកជំងឺនៅតាមមន្ទីរពេទ្យម្តងក្នុងមួយខែ ដើម្បីអធិស្ឋានជាមួយអ្នកជំងឺនិងចែកចាយសៀវភៅផ្សាយដំណឹងល្អរបស់ព្រះវិហារអាត់វេនទីស្ទប្រចាំឆ្នាំ។ កុមារបានផ្តល់ភេសជ្ជៈក្តៅៗ នំប័ុងដាក់សណ្តែក និងឈីសជូនអ្នកជំងឺផងដែរ។ ដោយសង្កេតឃើញថា ក្រុមតូចមួយនេះមានស្ថេរភាពហើយនោះ ក្រុមតូចនេះក៏បានសម្រេចប្រែក្លាយទៅជា ក្រុមអែតវែន-ឆឺរ៉ឺក្លឹប។ ក្រោយមកទៀត ក្មេងដែលបានចំរើនវ័យធំទៅ ពួកគេក៏បានវិវឌ្ឍខ្លួនទៅជាក្រុមផាតហ្វាញដឺរក្លឹប។ បន្ទាប់ពីមួយរយៈពេលនោះទៅ កុមារៗក៏បានចាប់ផ្តើមបង្រៀនព្រះគម្ពីរដល់សមាជិកគ្រួសារ មិត្តភក្តិ និងអ្នកជិតខាងរបស់ខ្លួន។ ប្អូនប្រុសម៉ាណូអែល ដោយមានជំនួយពីម្តាយរបស់ខ្លួន គាត់ក៏បានបង្រៀនព្រះគម្ពីរដល់ជីតា និងមីងរបស់គាត់ផងដែរ។ ថ្ងៃមួយជីតានិងអ្នកមីងជាទីស្រឡាញ់របស់ប្អូនប្រុស ម៉ាណូអែលបានជួនដំណឹងថា ពួកគេចង់ទៅមន្ទីរពេទ្យជាមួយនឹងក្មេងៗដែរ។ មិនយូរប៉ុន្មាន អ្នកទាំងពីរក៏បានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ ឥឡូវនេះ ម៉ាណូអែល និងម្តាយរបស់គាត់កំពុងបង្រៀនព្រះគម្ពីរដល់បងប្អូនជីដូនមួយម្នាក់ ដែលមានអាយុ៨ឆ្នាំ។ ហើយក្រៅពីនេះ ក៏មានកុមារជាច្រើននាក់ផ្សេងទៀតដែលកំពុងតែបង្រៀនព្រះគម្ពីរ។ នេះនិយាយរួមទាំងវិចទ័រដែលមានអាយុ១២ឆ្នាំ និងម្ដាយរបស់វាផងដែរដែលកំពុងតែសិក្សាជាមួយមិត្តភក្តិរបស់គាត់អាយុ៨ឆ្នាំនិងបងប្អូនជីដូនមួយ២នាក់ទៀតដែលមានអាយុ៧ឆ្នាំ និង៩ឆ្នាំ។ នៅក្នុងឆ្នាំដំបូងនេះ ក្រុមអ្នកនេសាទមនុស្សបានដឹកនាំមនុស្ស១២នាក់អោយបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹក។ ចំនួននេះគឺច្រើនជាងពាក់កណ្ដាលក្នុងចំណោមមនុស្ស២០នាក់ដែលបានទទួលបុណ្យជ្រមុជទឹកនៅក្នុងព្រះវិហារក្នុងរយៈកាលនោះ។ «រឿងនេះសរបញ្ជាក់អោយឃើញថា ក្រុមតូចពិតជាមានឥទ្ធិពលខ្លំាងណាស់» នេះបើតាមសម្តីរបស់លោកគ្រូគង្វាលប្រចាំព្រះវិហារម្នាក់ដែលមានវ័យ៣៤ឆ្នាំឈ្មោះថា សាំយូអែល អាល់វ៉ារ៉ាដូ (ដែលបានថតរូបជាមួយម៉ាណូអែលខាងឆ្វេង និងវ៉ិចទ័រ) ។ «ព្រះយេស៊ូវបានចាប់ផ្តើមព័ន្ធកិច្ចរបស់ទ្រង់ជាមួយក្រុមតូចដែលមានសិស្សតែដប់ពីរនាក់ប៉ុណ្ណោះ ហើយព្រះវិហាររបស់យើងខ្ញុំក៏កំពុងតែរៀនសូត្រតាមទ្រង់ដែរ ដើម្បីលើកតម្កើងសិរីរុងរឿងរបស់ព្រះជាម្ចាស់»។ ​ ​