ភាសាហេព្រើរនៅក្នុងព្រះគម្ពីរតែងតែប្រើពាក្យពេចន៍ពិសេសៗ។ ពាក្យទាំងនេះហៅថា សំនួន ប្រៀបធៀប។ យើងពុំអាចយល់សំនួនប្រៀបធៀបណាមួយដោយដឹងពីអត្ថន័យដាច់ដោយឡែកនៃពាក្យរបស់វាបាននោះទេ។ នោះគឺដោយសារតែពួកសំនួនប្រៀបធៀបទាំងនេះមានអត្ថន័យខុសគ្នាពីពាក្យដាច់ដោយឡែកៗរបស់ពួកវា។ «មី-យីតធេន» គឺជាសំនួនប្រៀបធៀបមួយនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់។ ពាក្យថា «មី» គឺជាសំណួរមួយ។ សំនួននេះមានន័យថា «តើអ្នកណា?»។ រីឯសំនួន «យីតធេន» មានន័យថា «នឹង អោយ»។ ដូច្នេះ សំនួន «មី-យីតធេន» មានន័យចំថា «តើអ្នកណានឹងអោយ?» ។ ប៉ុន្តែ «មី-យីតធេន» ក៏ជាសំនួនប្រៀបធៀបផងដែរ។ ម្ល៉ោះហើយ សំនួនប្រៀបធៀបនេះក៏មានអត្ថន័យផ្សេងទៀតដែលខុស ពីពាក្យដាច់ដោយឡែករបស់វាផងដែរ។ ក្នុងគម្ពីរសញ្ញាចាស់ សំនួនប្រៀបធៀប «មី-យីតធេន» បង្ហាញ អំពីបំណងប្រាថ្នារបស់អ្នកណាម្នាក់ដែលចង់បានអ្វីមួយជាទីបំផុត។
ចូរយើងក្រឡេកមើលឧទាហរណ៍មួយចំនួននៃសំនួននេះនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ។ បន្ទាប់ពីសាសន៍អ៊ីស្រាអែលបានភៀសខ្លួនចេញពីសាសន៍អេស៊ីព្ទមិនបានយូរប៉ុន្មានផង ពួកគេមានអារម្មណ៍បាក់ទឹកចិត្ត ជាខ្លាំងនៅឯទីរហោស្ថាន។ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេបានរអូ៊រទាំដាក់លោកម៉ូសេ និងលោកអើរ៉ុនថា «ស៊ូឲ្យយើងបានស្លាប់ដោយព្រះហស្តនៃព្រះយេហូវ៉ានៅស្រុកអេស៊ីព្ទ [វិញ]» (និក្ខមនំ ១៦៖៣)។ តើលោកអ្នកឃើញ ពាក្យដែលបានសរសេរថា «ស៊ូឲ្យ» នៅក្នុងខនេះដែរឬទេ? ពាក្យនេះចេញមកពីសំនួនប្រៀបធៀប «មី- យីតធេន»។
ក្នុងខគម្ពីរទំនុកដំកើង ១៤៖៧ ស្តេចដាវីឌបានមានបន្ទូលថា «សូមឲ្យអ៊ីស្រាអែលបានទទួលការសង្គ្រោះពីក្រុងស៊ីយ៉ូន [ផង]» (គខប)។ ភាសាហេព្រើរនៅត្រង់នេះមិនបាននិយាយថា «តើខ្ញុំអធិស្ឋាន យ៉ាងណា (How I pray)» នោះទេ (បកប្រែថ្មី)។ ភាសាហេព្រើរនិយាយថា «មី-យីតធេន»។
ក្នុងខគម្ពីរយ៉ូប ៦៖៨ លោកយ៉ូបបានស្រែកឡើងថា «សូមឲ្យសំណូមពររបស់ខ្ញុំបានសម្រេច [ចុះ]» (គខប)។ ជាថ្មីម្តងទៀត ពាក្យដែលសរសេរថា «សូមឲ្យ» ចេញមកពីសំនួនប្រៀបធៀប «មី-យីតធេន» ជាភាសាហេព្រើរ។
សូមអានខគម្ពីរចោទិយកថា ៥៖២២-២៩។ សូមក្រឡេកមើលយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់នៅក្នុង ខ២៩។ ក្នុងខនេះ ពាក្យដែលសរសេរថា «ឱបើសិនជា» ចេញមកពីសំនួនប្រៀបធៀប «មី-យីតធេន» ជាភាសាហេព្រើរ។ ព្រះអម្ចាស់គឺជាអ្នកមានបន្ទូលនៅក្នុងខនេះ។ តើមានសេចក្ដីពិតនៃគម្ពីរសំខាន់ៗអ្វីខ្លះ ដែលពាក្យទាំងនេះបង្ហាញយើងអំពីព្រះអម្ចាស់?
ព្រះអម្ចាស់បានបង្កើតពេលវេលា លំហអាកាស និងរបស់សព្វសារពើយ៉ាងល្អប្រណីត។ ព្រះ អម្ចាស់បានផ្លុំខ្យល់ជីវិតចូលទៅក្នុងលោកអ័ដាម។ ឥឡូវនេះ ព្រះដ៏មានគ្រប់ព្រះចេស្តាដដែលនេះបានមានបន្ទូលនូវពាក្យពេចន៍ដែលមនុស្សលោកទន់ខ្សោយបាននិយាយ។ ពាក្យទាំងនេះបង្ហាញយើងថា មនុស្សមានដែនកំណត់។ ដូច្នេះ តើពាក្យដដែលទាំងនេះបង្ហាញយើងយ៉ាងដូចម្តេចអំពីព្រះ? ពាក្យទាំង នេះបង្ហាញយើងអំពីអ្វីមួយដ៏សំខាន់បំផុតទាក់ទងទៅនឹងអំណោយនៃសេរីភាពក្នុងការជ្រើសរើសដែលព្រះបានប្រទានដល់យើង។ ព្រះអម្ចាស់ផ្ទាល់ក៏បានកំណត់នូវអ្វីដែលទ្រង់អាចធ្វើបាននៅក្នុងមហាវិវាទរវាងសេចក្តីល្អ និងសេចក្តីអាក្រក់ផងដែរ។ «មី-យីតធេន» នៅក្នុងខគម្ពីរចោទិយកថា ៥៖២៩ បានបង្ហាញយើងថា សូម្បីតែព្រះក៏មិនអាចជំទាស់ទៅនឹងសេរីភាពនៃការជ្រើសរើសរបស់យើងបានដែរ។ ប្រសិនបើ ទ្រង់ធ្វើដូច្នោះមែន នោះសេរីភាពក្នុងការជ្រើសរើសរបស់យើងនឹងលែងមានសេរីភាពទៀតហើយ។
ថ្ងៃច័ន្ទ ទី២២ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២១
ចូរស្វែងរកខ្ញុំ
យើងអាចមើលឃើញភ័ស្តុតាងបញ្ជាក់ថា ព្រះទ្រង់ជ្រាបអំពីអ្វីនឹងត្រូវកើតឡើងតាមរយៈព្រះគម្ពីរទាំងមូល។ ព្រះទ្រង់ជ្រាបថា អ្នកណាដែលនឹងត្រូវគ្រប់គ្រងផែនដីនេះរហូតដល់គ្រាចុងក្រោយ (សូមអានបទគម្ពីរដានីយ៉ែល ៧)។ ហើយព្រះទ្រង់ក៏ជ្រាបអំពីអ្វីដែលមនុស្សនឹងធ្វើជាច្រើនម៉ោងបន្តបន្ទាប់ទៀតផងដែរ ដូចដែលយើងបានឃើញនៅក្នុងរឿងលោកពេត្រុសយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «ព្រះយេស៊ូវទ្រង់មានព្រះបន្ទូល ទៅគាត់ថា ‘ខ្ញុំប្រាប់អ្នកជាប្រាកដថា នៅវេលាយប់នេះ មុនដែលមាន់រងាវ នោះអ្នកនឹងប្រកែក៣ដងថា មិនស្គាល់ខ្ញុំ’» (ម៉ាថាយ ២៦៖៣៤)។ ដូច្នេះ ព្រះអម្ចាស់ទ្រង់ជ្រាបថា ពួកកូចចៅអ៊ីស្រាអែលនឹងធ្វើអ្វី នៅ ពេលដែលទ្រង់ដឹកនាំពួកគេចូលទៅក្នុងទឹកដីសន្យា។
សូមអានខគម្ពីរចោទិយកថា ៤៖២៥-២៨។ តើព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលថា រាស្ត្ររបស់ទ្រង់នឹងធ្វើអ្វីខ្លះបន្ទាប់ពីពួកគេបានចូលទៅរស់នៅក្នុងទឹកដីសន្យាអស់មួយរយៈនោះ?
--------------------------------------------------------
ក្នុងខគម្ពីរចោទិយកថា ៤៖១៥-២0 ព្រះអម្ចាស់បានដាស់តឿនរាស្ត្ររបស់ទ្រង់កុំអោយធ្វើរូបសំណាកព្រះ ឬថ្វាយបង្គំរូបសំណាកទាំងនោះឡើយ។ ប៉ុន្តែ ខបន្តបន្ទាប់បានបង្ហាញប្រាប់ថា ពួកបណ្តាជន នៅតែធ្វើរឿងទាំងនោះ។
ឥឡូវនេះ សូមក្រឡេកមើលខគម្ពីរចោទិយកថា ៤៖២៥។ តើលោកអ្នកឃើញដែរឬទេថា លោកមូ៉សេបានមានប្រសាសន៍ថា ពួកបណ្តាជនមិនទាន់ថ្វាយបង្គំព្រះក្លែងក្លាយភ្លាមៗនោះទេ? នោះគឺដោយសារតែពួកគេមានបទពិសោធន៍ដ៏អាក្រក់មួយជាមួយនឹងការថ្វាយបង្គំខាងឯព្រះបាលពេ-អរ។ ដូច្នេះ ពួកគេមិនទាន់ចាប់ផ្តើមថ្វាយបង្គំព្រះក្លែងក្លាយភ្លាមៗនោះទេ។ ប៉ុន្តែ យូរៗទៅ កូនចៅរបស់ពួកគេនឹង «ភ្លេច» (ចោទិយកថា ៤៖៩) នូវអ្វីគ្រប់យ៉ាង និងការដាស់តឿនដែលព្រះអម្ចាស់បានធ្វើសម្រាប់ពួកគេ។ បន្ទាប់មក ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលនឹងធ្វើអ្វីដែលព្រះបានដាស់តឿនពួកគេមិនអោយធ្វើ។
សូមអានខគម្ពីរចោទិយកថា ៤៖២៩-៣១។ តើព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថា ទ្រង់នឹងធ្វើអ្វីសម្រាប់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់នៅក្នុងខទាំងនេះ?
--------------------------------------------------------
ព្រះគុណរបស់ព្រះអស្ចារ្យជាទីបំផុត។ ទោះបីជាពួកគេធ្វើបាប ហើយត្រូវនិរទេសចេញពីទឹកដីរបស់ពួកគេក៏ដោយ ព្រះអម្ចាស់នៅតែបង្ហាញសេចក្តីមេត្តាដល់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេត្រូវត្រឡប់មកឯព្រះជាមុនសិន។ ពេលនោះ ទ្រង់នឹងអត់ឱនទោសអោយពួកគេ ហើយដឹកនាំពួកគេត្រឡប់ទៅឯស្រុករបស់ពួកគេវិញ។
តើលោកអ្នកឃើញពាក្យនៅក្នុងខគម្ពីរចោទិយកថា ៤៖៣០ សរសេរថា «ត្រឡប់មក» ដែរឬទេ? ពាក្យទាំងនេះបង្ហាញយើងថា ពួកបណ្តាជននឹងត្រឡប់មកឯព្រះអម្ចាស់វិញ នៅពេលដែលពួកគេសោកស្តាយចំពោះអំពើបាបរបស់ពួកគេ។ ពាក្យហេព្រើរសម្រាប់អារម្មណ៍សោកស្តាយចំពោះអំពើបាបរបស់យើងគឺ «ធេស៊ូវ៉ា (teshuvah)»។ ពាក្យហេព្រើរ «ធេស៊ូវ៉ា» ដដែលនេះក៏ប្រែថា «ត្រឡប់មក» ផងដែរ។ តើព័ត៌មាននេះបង្ហាញអំពីអត្ថន័យពិតនៃការងាកចេញពីអំពើបាបយ៉ាងដូចម្តេច? ការងាកចេញពីអំពើបាបមានន័យជាងការដែលលោកអ្នកសោកស្តាយចំពោះអំពើបាបរបស់លោកអ្នកទៅទៀត។ ចំណុចនេះមានន័យថា យើងត្រឡប់មកឯព្រះវិញ បន្ទាប់ពីអំពើបាបរបស់យើងបានបំបែកយើងចេញពីទ្រង់។
ថ្ងៃអង្គារ ទី២៣ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២១
ការត្រឡប់មកឯព្រះ
យើងឃើ៊ញនូវគោលគំនិតសំខាន់មួយតាមរយៈកណ្ឌគម្ពីរចោទិយកថាទាំងមូលដែលចែងយ៉ាង ដូច្នេះថា៖ ចូរគោរពតាមព្រះអម្ចាស់ ហើយទទួលពរចុះ។ បើមិនគោរពតាមទ្រង់ទេ ជម្រើសដ៏អាក្រក់របស់លោកអ្នកនឹងបណ្តាលអោយមានការឈឺចាប់។ យើងអាចមើលឃើញគោលគំនិតដដែលនេះនៅក្នុងគម្ពីរសញ្ញាថ្មី។ លោកប៉ុលបានសរសេរថា៖ «កុំឲ្យច្រឡំឡើយ និងបញ្ឆោតព្រះមិនបានទេ ដ្បិតពូជណាដែលមនុស្សព្រោះចុះ នោះនឹងច្រូតបានពូជនោះឯងវិញ អ្នកណាដែលព្រោះខាងឯសាច់ឈាមរបស់ខ្លួន នឹងច្រូតបានសេចក្តីពុករលួយពីសាច់ឈាមនោះឯង តែអ្នកណាដែលព្រោះខាងឯព្រះវិញ្ញាណ នោះនឹងច្រូតបានជីវិតអស់កល្បជានិច្ចពីព្រះវិញ្ញាណវិញ» (កាឡាទី ៦៖៧, ៨)។
បន្ទាប់ពីការធ្លាក់ចុះក្នុងអំពើបាបមក ការធ្វើបាបក្លាយទៅជាធម្មជាតិ និងងាយស្រួលធ្វើដូចជាការដកដង្ហើមដូច្នោះដែរ។ ម្ល៉ោះហើយ ព្រះបានដាស់តឿនរាស្ត្ររបស់ទ្រង់អំពីការដែលមិនគោរពតាមទ្រង់។ ប៉ុន្តែ មនុស្សជាច្រើនបានចាប់ផ្តើមធ្វើបាបដែលព្រះបានដាស់តឿនកុំអោយពួកគេធ្វើ។ ព្រះសព្វព្រះទ័យទទួលយកការត្រឡប់មកវិញនៃរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ កាលណាពួកគេសូមការអត់ឱនទោសរបស់ទ្រង់ ហើយងាកចេញពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ។
សូមអានខគម្ពីរចោទិយកថា ៣០៖១-១០ ម្តងទៀត។ តើព្រះអម្ចាស់មានបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងធ្វើអ្វីខ្លះសម្រាប់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ទោះបីជាគេបានធ្វើខុសជាច្រើនហើយក៏ដោយ? ប៉ុន្តែ តើពួកគេត្រូវតែធ្វើអ្វីជាមុនសិន?
--------------------------------------------------------
ព្រះបានមានបន្ទូលប្រាប់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់ថា៖ បើសិនជាអ្នកផ្តេកផ្តួលក្នុងអំពើបាប រឿងអាក្រក់ៗនឹងកើតឡើងចំពោះលោកអ្នក និងគ្រួសាររបស់លោកអ្នក។ នេះគឺជារបៀបដែលអំពើបាបដំណើរការ។ ប៉ុន្តែ ទោះដូច្នេះក្តីលោកអ្នកនៅតែអាចងាកចេញពីអំពើបាបរបស់លោកអ្នកបាន។ ពេលនោះ ព្រះអម្ចាស់នឹងទទួលយកលោកអ្នក ហើយប្រទានពរដល់លោកអ្នក។
ក្នុងបទគម្ពីរចោទិយកថា ៣០ យើងអាចមើលឃើញនូវគោលគំនិតដែលស្តីអំពីការត្រឡប់មកឯព្រះវិញនេះតាមរយៈខមួយចំនួននៅក្នុងជំពូកនេះដែលបានចែងយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «ហើយឯងវិលត្រឡប់មកឯព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃឯងវិញ» (ចោទិយកថា ៣០៖២)។ ក្នុងខ៨ យើងអាចមើលឃើញនូវគោលគំនិតដដែលនេះយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «ឯងនឹងវិលមកឯព្រះយេហូវ៉ាវិញ ព្រមទាំងស្តាប់តាមព្រះបន្ទូលទ្រង់ ហើយប្រព្រឹត្តតាមគ្រប់ទាំងបញ្ញត្តិទ្រង់ដែលអញបង្គាប់មកនៅថ្ងៃនេះ» (ចោទិយកថា ៣០៖៨)។ ចុងក្រោយ យើងអាចមើលឃើញនូវគោលគំនិតដដែលនេះនៅក្នុងខ១០ដែលបានចែងយ៉ាងដូច្នេះទៀតថា៖ «ឯង [ត្រូវតែ] បែរមកឯព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃឯងវិញ ឲ្យអស់ពីចិត្ត អស់ពីព្រលឹងឯង» (ចោទិយកថា ៣០៖១០)។ ពាក្យដែលសរសេរថា «បែរមក, វិលមក» នឹង «ត្រឡប់មក» មានន័យតែមួយ។
ដូច្នេះ តើខទាំងនេះបង្ហាញយើងយ៉ាងដូចម្តេចអំពីព្រះ? ខទាំងនេះបង្ហាញយើងអំពីព្រះគុណរបស់ព្រះ។ ពួកបណ្តាជនបានបំពានសេចក្តីសញ្ញារបស់ពួកគេជាមួយនឹងព្រះ។ ពួកគេបានធ្វើបាបតាម របៀបផ្សេងៗយ៉ាងអាក្រក់បំផុត។ ពួកគេមានបទពិសោធន៍អាក្រក់ៗជាច្រើនដោយសារតែអំពើបាបរបស់ ពួកគេ។ ប៉ុន្តែ ព្រះពុំបានបោះបង់ពួកគេចោលឡើយ។ ពួកគេនៅតែអាចជ្រើសរើសត្រឡប់មកឯទ្រង់តាម រយៈការងាកចេញពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ។ តើខគម្ពីរដែលយើងបានសិក្សាសព្វថ្ងៃនេះបង្ហាញយើងថា ការងាកចេញពីអំពើបាបពិតជាសំខាន់ណាស់ចំពោះយើងដោយរបៀបណា?
ថ្ងៃពុធ ទី២៤ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២១
អោយអស់ពីចិត្តរបស់លោកអ្នក
ខគម្ពីរចោទិយកថា ៣០៖១-១០ បង្ហាញអំពីព្រះគុណរបស់ព្រះចំពោះរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ ទោះបីជាពួកគេងាកចេញពីទ្រង់ និងព្រះពររបស់ទ្រង់ទាំងស្រុងហើយក៏ដោយ។ ព្រះបានប្រទាននូវព្រះពរដល់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលដែលគ្មានសាសន៍ឯណាទៀតទទួលបានយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «ដ្បិតតើមានសាសន៍ដ៏ធំណាមួយដែលមានព្រះគង់នៅជិតគេ ដូចជាព្រះយេហូវ៉ា ជាព្រះនៃយើង ទ្រង់គង់នៅជិត ក្នុងកាលដែលយើងអំពាវនាវរកទ្រង់នោះ» (ចោទិយកថា ៤៖៧)។ ជាការពិតណាស់ ព្រះបានធ្វើកិច្ចការជាច្រើនសម្រាប់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់។ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេគ្មានខអាងសម្រាប់អំពើបាបរបស់ពួកគេនោះទេ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេបានធ្វើបាប។ ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី តើព្រះសព្វព្រះទ័យនឹងធ្វើអ្វីសម្រាប់ពួកគេ?
សូមអានខគម្ពីរចោទិយកថា ៣០៖១-១០។តើពួកបណ្តាជនត្រូវធ្វើអ្វីខ្លះ ដើម្បីត្រឡប់មកឯព្រះវិញ? តើចម្លើយនេះអាចបង្រៀនយើងអ្វីដែរនៅសព្វថ្ងៃនេះ អំពីអ្វីដែលយើងត្រូវធ្វើ ដើម្បីត្រឡប់មកឯព្រះវិញនោះ?
--------------------------------------------------------
ព្រះបានសន្យានូវអ្វីដែលទ្រង់នឹងធ្វើចំពោះរាស្ត្ររបស់ទ្រង់ បើសិនជាពួកគេត្រឡប់មកឯទ្រង់វិញ។ ទ្រង់នឹងធ្វើបាដិហារ្យនៅក្នុងចិត្តរបស់ពួកគេ។ ពួកគេនឹងគោរពតាមទ្រង់ នៅពេលដែលចិត្តរបស់ពួកគេសុចរិតជាមួយនឹងព្រះ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេត្រូវតែចង់ត្រឡប់មកវិញជាមុនសិន។ បន្ទាប់មក ព្រះនឹងដឹកនាំសាសន៍អ៊ីស្រាអែលត្រឡប់មកឯទ្រង់ និងទឹកដីរបស់ពួកគេវិញ។ ព្រះក៏នឹងប្រទានពរដល់សាសន៍អ៊ីស្រាអែលនៅក្នុងទឹកដីនោះផងដែរ។ តើដោយរបៀបណា? គឺថា ព្រះទ្រង់នឹងផ្លាស់ប្តូរចិត្តរបស់ពួក គេបន្ថែមទៀត។ ចិត្តគេ និងកូនចៅរបស់គេនឹងបានពេញដោយក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះ។ «ដើម្បីឲ្យអ្នក ស្រឡាញ់ព្រះអម្ចាស់ ជាព្រះរបស់អ្នក យ៉ាងអស់ពីចិត្ត អស់ពីគំនិត ធ្វើដូច្នេះ ទើបអ្នករស់រានមានជីវិត» (ចោទិយកថា ៣០៖៦, គខប)។
លោកប៉ុលបានប្រាប់យើងថា ព្រះ «នឹងប្រោសប្រទានការប្រែចិត្ត ដល់សាសន៍អ៊ីស្រាអែល ប្រយោជន៍ឲ្យបានរួចពីបាប» (កិច្ចការ ៥៖៣១)។ មែនហើយ ព្រះនឹងធ្វើអោយការងាកចេញពីអំពើបាបអាចសម្រេចទៅបានសម្រាប់រាស្ត្ររបស់ទ្រង់។ ប៉ុន្តែ នៅចុងក្រោយបង្អស់ពួកគេត្រូវជ្រើសរើសត្រឡប់ មកឯទ្រង់វិញ។ សូមអានសម្រង់មតិខាងក្រោមរបស់អ្នកស្រីអែល្លីន ជីវ៉ៃត៍ ដើម្បីអោយបានយល់អំពីគោលគំនិតនេះបន្ថែមទៀត។ នៅក្នុងសម្រង់មតិនេះ អ្នកស្រីបានមានប្រសាសន៍អំពីរាស្ត្ររបស់ព្រះនៅក្នុងអំឡុងពេលខុសគ្នាមួយនៃប្រវត្តិសាស្ត្ររបស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែ សម្រង់មតិនេះជួយអោយយល់កាន់តែប្រសើរអំពីសេចក្តីពិតនៃព្រះគម្ពីរនៅក្នុងខគម្ពីរចោទិយកថា ៣០៖១-១០ ទាក់ទងនឹងការងាកចេញពីអំពើបាបយ៉ាងដូច្នេះថា៖ «មនុស្សមានការសោកសៅ ដោយសារតែអំពើបាបរបស់ពួកគេបណ្តាលអោយពួកគេរងទុក្ខ។ ប៉ុន្តែ ពួកគេមិនមានការសោកសៅដែលអំពើបាបរបស់ពួកគេបានបំពានច្បាប់របស់ព្រះនោះទេ។ ការសោកស្តាយចំពោះអំពើបាបរបស់យើងលើសពីអារម្មណ៍ដែលយើងមានទៅទៀត។ កាលណាយើងពិតជាសោកស្តាយចំពោះអំពើបាបរបស់យើងមែន នោះយើងនឹងងាកចេញពីសេចក្តីអាក្រក់ជាមិនខាន»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, Patriarches and Prophets, page 557, adapted។ លោកអ្នកមានអារម្មណ៍សោកស្តាយចំពោះអំពើបាបដែលបណ្តាលអោយលោកអ្នករងទុក្ខ។ ឬមួយលោកអ្នកអាចមានអារម្មណ៍សោកស្តាយពីព្រោះលោកអ្នកបានធ្វើបាប។ តើចំណុចទាំងពីរយ៉ាងនេះខុសគ្នាយ៉ាងដូចម្តេច? តើហេតុអ្វីបានជាការយល់ដឹងត្រង់នេះមានសារៈសំខាន់ម្ល៉េះ?
ថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី២៥ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២១
ការងាកចេញពីអំពើបាប និងការផ្លាស់ប្តូរជីវិត
គម្ពីរសញ្ញាថ្មីទាំងមូលបង្ហាញយើងនូវគោលគំនិតនៃការងាកចេញពីអំពើបាប។ យើងបានឃើញ លោកយ៉ូហាន-បាទីស្ទចាប់ផ្តើមកិច្ចការរបស់គាត់សម្រាប់ព្រះតាមរយៈការសូមអោយពួកបណ្តាជនងាកចេញពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ។
សូមអានខគម្ពីរម៉ាថាយ ៣៖១-៨។ តើខទាំងនេះបង្ហាញយើងយ៉ាងដូចម្តេច អំពីការងាកចេញពីអំពើបាប? តើលោកយ៉ូហានបានប្រាប់ពួកបណ្តាជនអោយធ្វើអ្វីខ្លះ ដែលបង្ហាញយើងអំពីសារដែលយើងបានរៀនកន្លងមកក្នុងកណ្ឌគម្ពីរចោទិយកថា? តើសាររបស់លោកយ៉ូហានមានអត្ថន័យពិសេសអ្វីទៅចំពោះពួកសង្ឃសាសន៍យូដា?
--------------------------------------------------------
ព្រះយេស៊ូវក៏បានចាប់ផ្តើមព័ន្ធកិច្ចរបស់ទ្រង់សម្រាប់ព្រះតាមរយៈការត្រាស់ហៅអោយមនុស្សងាកចេញពីអំពើបាបរបស់ពួកគេ។
សូមអានខគម្ពីរម៉ាកុស ១៖១៥។ តើព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលអំពីអ្វីនៅក្នុងខទាំងនេះ? តើហេតុអ្វីបានជាទ្រង់ភ្ជាប់ការងាកចេញពីអំពើបាបជាមួយនឹងដំណឹងល្អយ៉ាងដូច្នេះ?
--------------------------------------------------------
លោកយ៉ូហានបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ពួកសង្ឃ។ រីឯព្រះយេស៊ូវទ្រង់បានមានបន្ទូលទៅកាន់សាសន៍យូដាវិញ។ ព្រះយេស៊ូវ និងលោកយ៉ូហានបានមានប្រសាសន៍ទៅកាន់ក្រុមមនុស្សខុសគ្នា។ ប៉ុន្តែ អ្នកទាំងពីរមានសារតែមួយប៉ុណ្ណោះ គឺថា៖ យើងជាបាបជន។ មែនហើយ ព្រះយេស៊ូវបានយាងមក សង្គ្រោះបាបជន។ ប៉ុន្តែ យើងត្រូវតែងាកចេញពីអំពើបាបរបស់យើង ហើយផ្លាស់ប្តូរជីវិតចាស់របស់យើងចោលចេញ។ លោកអ្នកប្រហែលជាបានងាកចេញពីព្រះជាយូរណាស់មកហើយ។ ឬមួយលោកអ្នកអាចជាគ្រីស្ទានដ៏ស្មោះត្រង់ម្នាក់ដែលបានធ្វើខុស ហើយងាកចេញពីព្រះមួយរយៈពេលខ្លី។ មិនថាយើងជាគ្រីស្ទានបែបណានោះទេ យើងត្រូវតែទទួលស្គាល់ថា យើងគឺជាបាបជន។ យើងត្រូវមានអារម្មណ៍សោកស្តាយចំពោះអំពើបាបរបស់យើងមិនមែនត្រឹមតែរឿងអាក្រក់ៗដែលវាបណ្តាលអោយមាននោះទេ។ យើង ត្រូវតែជ្រើសរើសឈប់ប្រព្រឹត្តអំពើបាប។ ព្រះយេស៊ូវនឹងប្រទានកម្លាំងរបស់ទ្រង់អោយយើងអាចនិយាយពាក្យថាទេទៅកាន់វាបាន។ យើងត្រូវតែជឿទុកចិត្តទៅលើព្រះគុណរបស់ព្រះយេស៊ូវទាំងស្រុង។ ទ្រង់នឹងជួយអោយយើង «ប្រតិបត្តិតាមបទបញ្ជាទាំងប៉ុន្មាន ដែលខ្ញុំប្រគល់ឲ្យ» (ចោទិយកថា ១៥៖៥, គខប)។
អ្នកប្រាជ្ញខាងឯព្រះគម្ពីរខ្លះជឿថា គម្ពីរសញ្ញាថ្មីបង្ហាញយើងនូវគោលគំនិតតែមួយស្តីអំពីការងាកចេញពីអំពើបាបដែលយើងបានឃើញនៅក្នុងកណ្ឌគម្ពីរចោទិយកថា។ នៅពេលដែលលោកពេត្រុស ចោទពួកយូដាពីការព្យួរព្រះយេស៊ូវនៅលើឈើឆ្កាង ពួកគេជាច្រើននាក់មាន «សេចក្តីចាក់ចុចក្នុងចិត្ត ក៏សួរពេត្រុស និងពួកសាវ័កឯទៀតថា ‘បងប្អូនអើយ តើយើងខ្ញុំត្រូវធ្វើដូចម្តេច?’» (កិច្ចការ ២៖៣៧)។ ដូច្នេះ ពួកបណ្តាជនបានសោកស្តាយចំពោះអំពើបាបរបស់ពួកគេទាស់នឹងព្រះ។ ពួកគេចង់ដឹងពីអ្វីដែលពួកគេ គួរធ្វើនៅពេលនោះ ដើម្បីអោយគ្រប់យ៉ាងបានត្រូវគ្នាជាមួយនឹងព្រះវិញ។ តើយើងខុសគ្នាពីពួកគេទាំងនោះដែរឬទេនៅសព្វថ្ងៃនេះ? យើងបានធ្វើអោយព្រះឈឺចាប់។ ម្ល៉ោះហើយ យើងក៏ត្រូវតែត្រូវគ្នាជាមួយនឹងទ្រង់ផងដែរ។ សូមអានខគម្ពីរកិច្ចការ ២៖៣៨។ តើលោកពេត្រុសឆ្លើយតបនឹងសំណួរដែលពួកបណ្តាជនសួរគាត់យ៉ាងដូចម្តេច? តើរឿងនេះបង្ហាញយើងពីក្បួនច្បាប់អ្វីដែលទាក់ទងនឹងការងាកចេញពីអំពើបាប?
ថ្ងៃសុក្រ ទី២៦ ខែតុលា ឆ្នាំ២០២១
សិក្សាបន្ថែម
«ខណៈដែលយើងកំពុងតែលូតលាស់ក្នុងជំនឿ ការយល់ដឹងអំពីការងាកចេញពីអំពើបាបរបស់យើងនឹងកាន់តែស៊ីជម្រៅ។ ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលទៅកាន់អ្នកដែលទ្រង់បានអត់ឱនទោស អោយយ៉ាងដូច្នេះថា៖ ‘នោះឯងរាល់គ្នានឹងនឹកចាំពីកិរិយាអាក្រក់របស់ឯង ហើយពីអំពើដែលឯងរាល់គ្នា ប្រព្រឹត្តមិនល្អផង ដូច្នេះ ឯងរាល់គ្នានឹងមើលខ្លួនដោយខ្ពើមឆ្អើម ដោយព្រោះអំពើទុច្ចរិត និងអំពើគួរស្អប់ ខ្ពើមរបស់ឯង’ (អេសេគាល ៣៦៖៣១)។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលម្តងទៀតថា៖ អញនឹងតាំងសេចក្តី សញ្ញារបស់អញដល់ឯង នោះឯងនឹងដឹងថា ‘អញនេះជាព្រះយេហូវ៉ាពិត ដើម្បីឲ្យឯងបាននឹកចាំ ហើយ ត្រូវជ្រប់មុខឥតដែលហើបមាត់ឯងឡើងទៀតឡើយ ដោយឯងមានសេចក្តីអៀនខ្មាស ក្នុងកាលដែលអញបានអត់ទោសដល់ឯង ចំពោះគ្រប់ទាំងអំពើដែលឯងបានប្រព្រឹត្តនោះ នេះជាព្រះបន្ទូលនៃព្រះអម្ចាស់ យេហូវ៉ា’ (អេសេគាល ១៦៖៦២, ៦៣)។ ពេលនោះ យើងនឹងមិនលើកតម្កើងខ្លួនឯងឡើយ។ យើងនឹង ដឹងថា កម្លាំងរបស់យើងបានមកពីព្រះយេស៊ូវតែមួយគត់ប៉ុណ្ណោះ។ យើងនឹងសារភាពជាមួយលោកប៉ុល យ៉ាងដូច្នេះថា៖ ‘ដ្បិតខ្ញុំដឹងថា នៅក្នុងខ្លួនខ្ញុំ គឺក្នុងសាច់ឈាមខ្ញុំ គ្មានអ្វីល្អទេ’ (រ៉ូម ៧៖១៨)។ ‘ឯខ្ញុំ កុំបីឲ្យខ្ញុំអួតខ្លួនឡើយ អួតបានតែពីឈើឆ្កាងនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះអម្ចាស់នៃយើងរាល់គ្នាប៉ុណ្ណោះ ដែល ដោយសារទ្រង់ នោះលោកីយ៍បានត្រូវជាប់ឆ្កាងខាងឯខ្ញុំ ហើយខ្ញុំខាងឯលោកីយ៍ដែរ’ (កាឡាទី ៦៖១៤)»។ដកស្រង់ពី Ellen G. White, Christ’ Object Lessons, pages 160, 161, adapted។
«‘តើអ្នកមិនទទួលស្គាល់ថា ព្រះជាម្ចាស់មានព្រះហឫទ័យសប្បុរសដូច្នេះ ដើម្បីជំរុញអ្នកឲ្យកែប្រែចិត្តគំនិតទេឬ?’ (រ៉ូម ២៖៤, គខប)។ សេចក្តីស្រឡាញ់នៃព្រះ និងព្រះគុណរបស់ទ្រង់ប្រៀបដូចជាច្រវាក់មាសអ៊ីចឹង។ ព្រះបានដាក់ច្រវាក់មាសនេះនៅជុំវិញបុគ្គលណាដែលស្ថិតនៅក្នុងគ្រោះថ្នាក់។ ព្រះអម្ចាស់បានប្រកាសថា ‘អញបានស្រឡាញ់ឯង ដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ដ៏ស្ថិតស្ថេរនៅអស់កល្ប ហេតុនេះបានជាអញទាញនាំឯងមក ដោយសេចក្តីសប្បុរស’ (យេរេមា ៣១៖៣)»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, Christ’s Object Lessons, page 202, adapted។
សំនួរពិភាក្សា៖
- តើហេតុអ្វីបានជាយើងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្នកុំអោយគិតថា ការងាកចេញពីអំពើបាបរបស់យើងធ្វើអោយ ព្រះសព្វព្រះទ័យនឹងយើង បន្ទាប់ពីយើងងាកចេញពីអំពើបាបមកនោះ? តើវិធីតែមួយគត់ដែលយើងអាច ធ្វើអោយទ្រង់សព្វព្រះទ័យនោះគឺជាអ្វី?
- សូមអានអំពីលោកយូដាសនៅក្នុងខគម្ពីរម៉ាថាយ ២៧៖៣-៥។ លោកយូដាសច្បាស់ជាមានការសោកស្តាយចំពោះរឿងដែលបានកើតឡើងជាមួយនឹងព្រះយេស៊ូវជាមិនខាន។ (លោកយូដាសបានសម្លាប់ខ្លួន មែនទេ?) ប៉ុន្តែ តើហេតុអ្វីបានជាលោកយូដាសពុំមានអារម្មណ៍សោកស្តាយពិតប្រាកដចំពោះអំពើបាបរបស់គាត់យ៉ាងដូច្នេះ?
- យើងជាបាបជន។ តើហេតុអ្វីបានជាសេចក្តីពិតនៃព្រះគម្ពីរនៅត្រង់នេះជួយកុំអោយយើងវិនិច្ឆ័យអ្នកដទៃនោះ? ព្រះរាជបុត្រានៃព្រះត្រូវតែទៅឯឈើឆ្កាងដើម្បីសង្គ្រោះយើង។ តើការសុគតរបស់ទ្រង់បានបង្ហាញយើងថា អំពើបាបពិតជាអាក្រក់ប៉ុនណានោះយ៉ាងដូចម្តេច?
រឿងខ្លី
បេសកជនចែករំលែកសេចក្តីជំនឿនៅក្នុងទូរទស្សន៍
ខាឡូស បាយអគ្គី (Calos Biaggi) ជាបេសកជនអាហ្សង់ទីននៅក្នុងប្រទេសលីបង់មួយរូបដែលទទួលគំនរសារ និងសេចក្តីអធិស្ឋានជាច្រើនពីជុំវិញពិភពលោក បន្ទាប់ពីបន្ទុះដ៏សាហាវមួយនៅក្នុង ខែកក្កដា ឆ្នាំ២០២០ បានធ្វើអោយទីក្រុងប៊ែរូតរញ្ជួយជាខ្លាំង ហើយមនុស្ស២០០នាក់ត្រូវបានស្លាប់។
សារមួយដែលលោកខាឡូសបានទទួលពីគ្រូគង្វាលអាហ្សង់ទីនម្នាក់ដែលគាត់ធ្លាប់បម្រើការជាបេសកជននៅក្នុងប្រទេសប៉ារ៉ាហ្គាលជាមួយកាលពីមុន។ មិត្តភក្តិបានសរសេរថា «ខ្ញុំបានទាក់ទងជា មួយនឹងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងទីក្រុងប៊ូណូស អារីស (Beunos Aires) បើមានគេចង់សម្ភាសន៍អ្នក តើអ្នកយល់ព្រមទេ?»។ ប៉ុន្មាននាទីក្រោយមក បន្ទាប់ពីលោកខាឡូសបានយល់ព្រម មិត្តភក្តិរបស់គាត់បានសរសេរថា អ្នកសារព័ត៌មានពីប៉ុស្តិ៍ទូរទស្សន៍ព័ត៌មានអន្តរជាតិ២៤ម៉ោង C5N ចង់ធ្វើបទសម្ភាសន៍ផ្សាយបន្តផ្ទាល់នៅថ្ងៃស្អែកនេះ។ គាត់បាននិយាយទៀតថា «នៅពេលដែលអ្នកឃើញឱកាសល្អសមរម្យនៅក្នុងអំឡុងនៃការធ្វើបទសម្ភាសន៍ សូមចែករំលែកទីបន្ទាល់របស់អ្នកផង ពីព្រោះវាជាប៉ុស្តិ៍ទូរទស្សន៍ដ៏ធំមួយ ខ្ញុំជឿថា បទសម្ភាសន៍នឹងខ្លីទេ មើលទៅយ៉ាងយូរបំផុតតែ៥នាទីប៉ុណ្ណោះ បើបាន១០នាទីវិញមិនដឹងអស្ចារ្យប៉ុនណានោះទេ»។
ការផ្សាយផ្ទាល់បទសម្ភាសន៍ទូទាំងប្រទេសអាហ្សង់ទីន និងនៅតាមផ្នែកផ្សេងៗទៀតនៃពិភពនិយាយជាភាសាអេស្ប៉ាញមានរយៈពេលរហូតទៅដល់៩នាទី ហាសិបវិនាទី។ ក្នុងអំឡុងពេលនេះ លោក ខាឡូស ដែលជាប្រធានផ្នែកគ្រប់គ្រងអាជីវកម្មនៅឯមហាវិទ្យាល័យមជ្ឈឹមបូព៌ានៃព្រះវិហារសេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទបានពិពណ៌នាអំពីរលកនៃខ្យល់ក្តៅដែលបានប៉ះមុខគាត់ភ្លាមៗ បន្ទាប់ពីឃ្លាំងស្តុកបានផ្ទុះឡើងនៅកំពង់ផែនៃទីក្រុងប៊ែរូត។ គាត់បានរ៉ាយរ៉ាប់ប្រាប់អំពីការខិតខំខ្នះខ្នែងជួយពីសំណាក់ពួកជំនុំអាត់វេនទីស្ទ និងអង្គការADRAក្នុងការឆ្លើយតបទៅនឹងសោកនាដកម្មមួយនេះ។ គាត់ក៏បានចែករំលែក ទីបន្ទាល់របស់គាត់អំពីរបៀបដែលព្រះបានត្រាស់ហៅគាត់អោយមកធ្វើកិច្ចការនៅក្នុងទីក្រុងលីបង់ ស្របតាមសំណូមពររបស់ម្ចាស់ស្ថានីយ៍ទូរទស្សន៍។ លោកខាឡូសបាននិយាយថា គាត់បានទៅឯក្រុងប៊ែរូត តាមការដឹកនាំរបស់ព្រះ បន្ទាប់ពីបានទទួលសញ្ញាបត្របណ្ឌិតខាងផ្នែកអាជីវកម្មពីវិទ្យាស្ថានអាត់វេនទីស្ទអន្តរជាតិនៃការសិក្សាកម្រិតខ្ពស់នៅក្នុងប្រទេសហ្វីលីពីន។ គាត់បាននិយាយថា «ពួកគេបានអញ្ជើញខ្ញុំ អោយមកធ្វើកិច្ចការនៅទីនេះ ជាការពិតណាស់ នេះមិនមែនជាកិច្ចការស្រួលនោះទេ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំបានទូលទៅព្រះថា ‘បើព្រះចង់អោយទូលបង្គំទៅឯលីបង់ពិតមែន នោះទូលបង្គំនឹងទៅ តែបើទ្រង់មិនចង់អោយទូលបង្គំទៅទេ នោះទូលបង្គំក៏មិនទៅដែរ’»។ មិនថា គ្រួសារ ឬមិត្តភក្តិអោយយោបល់យ៉ាងនោះទេ ប៉ុន្តែ ព្រះបានបង្ហាញខ្ញុំថា ទីនេះគឺជាកន្លែងដែលទ្រង់ចង់អោយខ្ញុំមក។ គាត់បានបញ្ចប់ថា «ថ្ងៃនោះ ខ្ញុំបានអធិស្ឋាន ហើយបើកព្រះគម្គីររបស់ខ្ញុំទៅឯបទគម្ពីរអេសាយ៦ ដែលបានចែងថា ‘ទូលបង្គំនៅទីនេះ សូមបញ្ជូនទូលបង្គំទៅចុះ (គខប)’។ ខ្ញុំដឹងថា នេះគឺជាទីសម្គាល់មួយ ហើយខ្ញុំបានថ្លែងអំណរគុណដល់ព្រះសម្រាប់ចម្លើយដែលទ្រង់ផ្តល់អោយខ្ញុំនេះ។
អំណានដង្វាយប្រចាំសប្តាហ៍
ចូ និងស៊ូសានយកព្រះទុកជាទីមួយ
លោកចូ និងអ្នកស្រីស៊ូសានបានសម្រេចចិត្តយកព្រះទុកជាទី១នៅពេលដែលពួកគេមានការភ័យខ្លាចនិងមិនប្រាកដអំពីអនាគតរបស់ពួកគេនៅឡើយ។ ថ្ងៃនេះតើយើងអាចរៀនអ្វីខ្លះពីរឿងរបស់ពួកគេដែលនឹងជួយយើងឲ្យយកព្រះទុកជាទី១នៅក្នុងជីវិតផ្ទាល់របស់យើង?
លោកចូគឺជាអ្នកចាត់ចែងខាងអាយធីនៅទីក្រុងស៊ីលវៀរស្ព្រីង រដ្ឋម៉ារីឡែន។ ក្រោយពីធ្វើដំណើរមកពីបោះជំរំដល់ផ្ទះ លោកចូបានឃើញស្នាមប្រេងម៉ាស៊ីនដែលហូរចេញពីឡានម៉ាកអ៊ីស៊ុយស៊ុយរបស់គាត់នៅតាមផ្លូវ។ គាត់ក៏បានហៅអេរិកជាមិត្តភក្តិឲ្យជួយ។ អេរិកបានរកឃើញថា ម៉ាស៊ីនឡានប្រហែលជាមានបញ្ហាហើយ ត្រូវជួសជុលអស់យ៉ាងតិចណាស់ក៏៣០០០ដុល្លារដែរ។ លោកចូ និងស៊ូសានទើបតែនឹងរៀបការថ្មោងថ្មី មានលុយក្នុងធនាគារប្រហែល៣០០០ដុល្លារ។ ប៉ុន្តែលោកចូមានការស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការចំណាយលុយនោះសម្រាប់ជួសជុលឡានពីព្រោះពួកគេមិនបានដាក់ដង្វាយ១០ហូត១ដែលត្រូវថ្វាយ១៥០០ដុល្លារអស់រយៈពេលបីខែហើយ។
អ្នកស្រីស៊ូសានយល់ឃើញថាមិនចាំបាច់ត្រូវពិភាក្សាគ្នាទេ។ «យើងត្រូវតែថ្វាយផលដំបូងរបស់យើង» នាងនិយាយ។ លោកចូ និងអ្នកស្រីស៊ូសានបានអធិដ្ឋាន និងសម្រេចចិត្តថ្វាយដង្វាយ១០ហូត១ដោយមិនជួសជុលឡានឡើយ។ បន្ទាប់ពីការសម្រេចចិត្តនេះ អេរិកបានទាក់ទងមកលោកចូ ហើយបានណែនាំគាត់ឲ្យទាក់ទងនឹងស្ថានីយចាក់សាំងដែលគាត់បានប្តូរប្រេងម៉ាស៊ីនមុននឹងទៅបោះជំរំ។ ស្ថានីយបានបញ្ជូនជាងទៅកាន់ផ្ទះរបស់លោកចូ ហើយបន្ទាប់ពីពិនិត្យហើយក៏ទទួលខុសត្រូវលើការខូចម៉ាស៊ីនឡាន។ ក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាបរ៉ងរបស់ស្ថានីយបានបង់ថ្លៃដល់ពួកគេចំនួន៣០០០ដុល្លារ។ បន្ទាប់ពីជួសជុលរួច ជាងឡានបានគិតលុយពីពួកគេត្រឹមតែ១៥០០ដុល្លារប៉ុណ្ណោះ។ ជាការចំឡែកណាស់ប្រាក់៣០០០ដុល្លារពីក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់គឺគ្រប់ល្មមសម្រាប់ថ្លៃជួសជុលនិងដង្វាយ១០ហូត១។ លោកចូ និងអ្នកស្រីស៊ូសានដឹងច្បាស់ថា ការយកព្រះទុកជាទីមួយនឹងនាំមកនូវបាដិហារ្យ និងលទ្ធផលដែលមិនបានរំពឹងទុក។ បាដិហារ្យបន្ទាប់គឺជាការលក់ឡានដដែលនោះ។ ក្នុងសប្តាហ៍នោះ លោកវេនដែលជាប្រធានផ្នែកទិញបានមកជួបលោកចូនៅស្នាក់ការព្រះវិហារអាត់វេនទីស្ទ និងបានសាកសួរថាតើលោកចូត្រូវការលក់ឡាននោះដែរឬទេ។
«មានបេសកជនម្នាក់នៅអាហ្វ្រិកចង់ទិញឡានម៉ាកអ៊ីស៊ុយស៊ុយដូចរបស់លោកនេះឯង» គាត់និយាយ។ «តើលោកចង់លក់ទេ?» គាត់បានឲ្យថ្លៃយ៉ាងសមរម្យដល់លោកចូព្រមទាំងជួយដឹកជញ្ជូនទៅកាន់អាហ្វ្រិកផងដែរ។ ដោយយល់ពីក្តីបារម្ភរបស់លោកចូ គាត់បានសន្យាថានឹងផ្តល់ដំណឹងពីការប្រើប្រាស់ឡានរបស់លោកចូជាបន្តបន្ទាប់។ ពេលនោះឡាននោះទើបតែបើកបានចម្ងាយ៦៤០០០គីឡូប៉ុណ្ណោះ។ ១៨ខែក្រោយមក លោកវេនបានប្រាប់ថា ឡាននោះបើកបានចម្ងាយ១៦០០០០គីឡូហើយ។ បួនប្រាំឆ្នាំក្រោយមក លោកវេនប្រាប់ថាឡាននោះបើកបាន៤៨០០០០គីឡូហើយ។
«គឺជាព្រះអម្ចាស់ហើយដែលបានថែរក្សាឡាននោះសម្រាប់បេសកជន» លោកចូនិយាយ។ ឥឡូវនេះ លោកចូដែលមានវ័យ៦១ឆ្នាំបានមានប្រសាសន៍ថា បទពិសោធន៍បានបង្រៀនគាត់នូវមេរៀនដ៏សំខាន់អំពីបេសកកម្ម និងសារៈសំខាន់នៃការថ្វាយដង្វាយ១០ហូត១។
លោកចូនិងអ្នកស្រីស៊ូសានបានយកព្រះទុកជាទី១។ សព្វថ្ងៃនេះសេចក្តីជំនឿរបស់ពួកគេក៏បណ្តាលចិត្តយើងរាល់គ្នាដែរ។ ព្រះយេស៊ូវបានលះបង់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងដើម្បីប្រោសលោះ យើង ហើយសេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់ក៏ជំរុញយើងឲ្យយកនគររបស់ទ្រង់ទុកជាទី១ក្នុងជីវិតផ្ទាល់របស់យើងដែរ។ ខណៈដែលអ្នកជំនួយការ ប្រមូលប្រាក់ដង្វាយ១០ហូត១ និងសទ្ធា យើងក៏ត្រូវបានលើកទឹកចិត្តឲ្យយកព្រះទុកជាទី១ដែរ។
