ជីវិតរបស់យើងមានពេញទៅដោយរឿងជាច្រើន ដែលបានលួចយកចំណាប់អារម្មណ៍របស់យើងចេញពីព្រះយេស៊ូវ។ ប្រសិនបើយើងមិនប្រុងប្រយ័ត្ននោះទេ រឿងទាំងនេះអាចនឹងយកពេលវេលាទាំងអស់របស់យើង។ រឿងទាំងនេះក៏អាចនាំអោយយើងធ្វើនូវរឿងមិនត្រឹមត្រូវ នៅពេលដែលចាំបាច់ផងដែរ។ ពួកគ្រីស្ទានត្រូវតែការពារខ្លួនពីការបោកបញ្ឆោតរបស់សាតាំង ដែលបានរំខានពួកគេមិនអោយផ្តោតទៅលើអ្វីដែលសំខាន់ពិតប្រាកដនៅក្នុងជីវិតនេះ។

ប្រសិនបើយើងត្រូវបែរចេញពីព្រះយេស៊ូវនោះ យើងនឹងធ្លាក់នៅក្នុងគ្រោះថ្នាក់នៃការគិតតែពីរឿងនៅលើផែនដីជាមិនខាន។ នៅទីបំផុត រឿងទាំងនេះមិនអាចធ្វើអោយយើងរីករាយបានឡើយ។ លើសពីនេះទៅទៀតនោះ រឿងទាំងនេះក៏អាចបំផ្លាញយើងផងដែរ។

តើការដែលធ្វើអោយខ្លួនយើងត្រៀមខ្លួនជាស្រេច សម្រាប់ការយាងមកជាលើកទី២នោះ មានន័យយ៉ាងដូចម្តេចទៅ? តើចំណុចនេះខុសគ្នាពីការត្រៀមខ្លួនជាស្រេចសម្រាប់ថ្ងៃនោះដោយរបៀបណាដែរ?

អ្នកខ្លះបានទម្លាក់នូវការត្រៀមខ្លួនជាស្រេចសម្រាប់ការយាងមកជាលើកទី២នេះចោលចេញ។ ពួកគេបានយល់ឃើញថា ព្រះយេស៊ូវមិនទាន់យាងមកវិញទេ។ ដូច្នេះ ពួកគេមានអារម្មណ៍ ទ្រង់បានពន្យារនូវការយាងមករបស់ទ្រង់។ ពួកគេបានប្រើនូវ «ការពន្យារ» នេះធ្វើជាលេសថា ពួកគេមិនចាំបាច់ត្រៀមខ្លួននៅពេលនេះឡើយ។ ពួកគេបានធ្វើប្រងើយដូចជាបាវបម្រើដ៏អាក្រក់ម្នាក់ដែលបាននិយាយថា «ចៅ ហ្វាយ​អញ​ក្រ​មក» ណាស់ (ម៉ាថាយ ២៤៖៤៨)។

សូមអានខគម្ពីរទំនុកដំកើង ៩៥៖៧, ៨; ហេព្រើរ ៣៖៧, ៨, ១៥ និងហេព្រើរ​ ៤៖៧។ តើខទាំងនេះបានសំដែងប្រាប់យើងអ្វីខ្លះ អំពីមូលហេតុដែលយើងត្រូវតែត្រៀមខ្លួនជាស្រេចចាប់ពីពេលឥឡូវនេះនោះ?

--------------------------------------------------------

ព្រះគម្ពីរបានបង្រៀនយើងថា យើងត្រូវតែត្រៀមខ្លួនជាស្រេចនៅថ្ងៃនេះ។ យើងត្រូវតែទទួលយកព្រះយេស៊ូវ និងត្រូវតែបានសង្គ្រោះនៅថ្ងៃនេះ មិនមែនថ្ងៃស្អែកនោះឡើយ (សូមអានខគម្ពីរទំនុកដំកើង ៩៥៖៧, ៨; ហេព្រើរ ៣៖៧, ៨, ១៥; ហេព្រើរ ៤៖៧)។ លើសពីនេះទៅទៀតនោះ អាយុមិនអាចជួយអោយពួកបាបជនប្រសើរជាងមុននោះឡើយ។ ដូច្នេះ ប្រសិនបើយើងមិនបានផ្លាស់ប្តូរចាប់ពីឥឡូវនេះទៅនោះទេ យើងអាចនឹងមិនផ្លាស់ប្តូរជារៀងរហូត។ យើងអាចនឹងបន្តទង្វើអាក្រក់របស់យើងជារៀងរហូត។ ដូច្នេះ យើងត្រូវតែបន្តលូតលាស់នៅក្នុងសេចក្តីជំនឿ និងសេចក្តីមេត្តារបស់ព្រះជានិច្ច។ យើងក៏ត្រូវតែនិយាយពាក្យថា​ ទេទៅកាន់អំពើបាបផងដែរ។ ប្រសិនបើយើងមិននិយាយពាក្យថា ទេ ទៅកាន់អំពើបាបនោះទេ យើងប្រហែលជាអាចបែរចេញពីព្រះផងក៏ថាបាន។ បន្ទាប់មក ចិត្តរបស់យើងនឹងប្រែទៅជារឹងរូស ព្រមទាំងពេញទៅដោយមន្ទិលសង្ស័យផងដែរ។

ការរស់នៅរបស់យើងជារៀងរាល់ថ្ងៃនេះ គឺជាគំរូមួយនៃមួយជីវិតរបស់យើង។ ដូច្នេះ យើងគួរតែត្រៀមខ្លួនទទួលព្រះយេស៊ូវយាងមកវិញជារៀងរាល់ថ្ងៃ ពីព្រោះថ្ងៃនេះអាចនឹងក្លាយទៅជាថ្ងៃចុងក្រោយនៃជីវិតរបស់លោកអ្នកផងក៏ថាបាន។

តើយ៉ាងណាទៅវិញ ប្រសិនបើព្រះយេស៊ូវយាងត្រឡប់មកវិញនៅថ្ងៃនេះមែននោះ? តើលោកអ្នកអាចត្រៀមខ្លួចជាស្រេចសម្រាប់ទ្រង់នៅថ្ងៃនេះបានដែរឬទេ? សូមពិភាក្សាចម្លើយរបស់លោកអ្នកនៅក្នុងថ្នាក់នៅថ្ងៃសប្បាតហ៍។

សូមអាន Ellen G. White, “Mind Cure,” pages 241-259, in The Ministry Hea-ling; “True and False Theories Contrasted,” pages 7-16, in The Sanctified Life។

«សង្គ្រាមពិភពលោករវាងព្រះ និងសាតាំងជិតមកដល់ទីបញ្ចប់ហើយ។​ របាយការណ៍នៃគ្រោះមហន្តរាយបានបង្ហាញយើងថា ចុងបញ្ចប់នៃអ្វីៗទាំងអស់ជិតមកដល់ហើយ។ សង្គ្រាម និងរបាយការណ៍អានាមិកអំពីសង្គ្រាមបានប្រកាសថា ចុងបញ្ចប់ជិតមកដល់ហើយ ​. . . . ព្រះអម្ចាស់កំពុងតែយាងមកហើយ។ យើងបានឮសំឡេងនៃព្រះបាទរបស់ព្រះចូលមកជិតយើងហើយ»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, Maranatha, page 220, adapted។

«សូមអោយលោកអ្នករស់នៅក្នុងសេចក្តីជំនឿជារៀងរាល់ថ្ងៃចុះ។ កុំអោយព្រួយបារម្ភ ហើយតានតឹងអំពីគ្រានៃបញ្ហានៅពេលខាងមុខនោះឡើយ។ ប្រសិនបើលោកអ្នកព្រួយបារម្ភ​ និងតានតឹងនោះ លោកអ្នកអាចនឹងជួបនូវបញ្ហាមុនពេលដែលបញ្ហាពិតប្រាកដនោះត្រូវមកដល់។ កុំអោយបន្តគិតថា ‘ខ្ញុំខ្លាច ក្រែងតែខ្ញុំមិនអាចឆ្លងផុតនូវការសាកល្បងដែលព្រះនឹងមកខ្ញុំនោះទេ’។ ឥឡូវនេះ លោកអ្នកត្រូវតែរស់នៅតាមសម័យរបស់លោកអ្នក។ សូមអោយលោកអ្នករស់នៅសម្រាប់តែបច្ចុប្បន្ននេះបានហើយ។​ ដ្បិតថ្ងៃស្អែកមិនមែនជារបស់លោកអ្នកឡើយ។ នៅថ្ងៃនេះ កិច្ចការរបស់លោកអ្នក គឺជាការយកឈ្នះសង្គ្រាមទាស់នឹងអំពើបាប។ នៅថ្ងៃនេះ សូមលោកអ្នករស់នៅក្នុងជីវិតនៃសេចក្តីអធិស្ឋានចុះ។ នៅថ្ងៃនេះ សូម អោយលោកអ្នកប្រយុទ្ធនៅក្នុងសេចក្តីជំនឿអោយបានល្អចុះ។ ហើយនៅថ្ងៃនេះ សូមអោយលោកអ្នកជឿថា ព្រះបានប្រទានពរដល់លោកអ្នកផងចុះ។​ នៅពេលដែលលោកអ្នកយកឈ្នះសង្គ្រាមទាស់នឹងអំពើបាប ហើយនិងការសង្ស័យនោះ លោកអ្នកនឹងធ្វើនូវអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ដែលព្រះចង់អោយលោកអ្នកធ្វើ។ លោកអ្នកក៏នឹងក្លាយទៅជាព្រះពរដល់មនុស្សគ្រប់គ្នានៅជំុវិញលោកអ្នកផងដែរ»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, Signs of the Times, October 20, 1887, adapted។

«ព្រះអម្ចាស់នឹងយាងមកនៅក្នុងពេលឆាប់ៗនេះ។​ យើងត្រូវតែត្រៀមខ្លួនជាស្រេច ដើម្បីជួបជាមួយនឹងទ្រង់ដោយក្តីសុខសាន្ត។ សូមអោយលោកអ្នកធ្វើនូវអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងតាមដែលលោកអ្នកអាចធ្វើទៅបាន ដើម្បីនឹងចែកចាយសេចក្តីពិតនៃព្រះគម្ពីរជាមួយនឹងអ្នកដទៃនៅជំុវិញលោកអ្នកផងចុះ។ សូមអោយលោកអ្នកសប្បាយចិត្តចុះ កុំអោយបាក់ទឹកចិត្តឡើយ។ សូមអោយលោកអ្នកយកព្រះយេស៊ូវទុក នៅក្នុងគំនិតរបស់លោកអ្នកជានិច្ចចុះ . . . . សូមអោយត្រៀមខ្លួនជាស្រេចសម្រាប់ការយាងត្រឡប់មកវិញរបស់ទ្រង់។ សូមរង់ចាំទ្រង់ចុះ។ ដ្បិតយើងនឹងបានឃើញទ្រង់មែន។ ទ្រង់នឹងស្វាគមន៍ក្នុងនាមជាអ្នកដែលបានសង្គ្រោះ។ ប៉ុន្តែ យើងក៏មិនត្រូវបណ្តោយអោយសេចក្តីជំនឿរបស់យើងអន់ថយនោះដែរ។ ប្រសិនបើយើងអាចមើលឃើញព្រះយេស៊ូវថាជាស្តេចរបស់យើងនៅក្នុងសិរីលម្អរបស់ទ្រង់នោះ យើងនឹងទទួលបានព្រះពរជារៀងរហូត។ ខ្ញុំមានអារម្មណ៍ថា ខ្ញុំត្រូវតែស្រែកអោយខ្លាំងៗឡើងថា ‘ខ្ញុំកំពុងតែនៅតាមផ្លូវទៅកាន់ស្ថានសួគ៌ហើយ ពីព្រោះស្ថានសួគ៌គឺជាលំនៅរបស់ខ្ញុំ’។ ជិតដល់ពេលដែលព្រះយេស៊ូវនឹងយាងមកវិញជាមួយនឹងអំណាយ និងសិរីល្អរបស់ទ្រង់ហើយ»។ ដកស្រង់ពី Ellen G. White, Heaven, pages 165, 166, adapted។

មានរឿងមួយដ៏ចម្លែកបានកើតឡើងដល់នាងកែវ (Keu) នៅក្នុងប្រទេសឡាវភាគខាងជើងកាលពីចុងឆ្នាំ២០២០។ រាងកាយរបស់នាងបានចាប់ផ្តើមហើមឡើង ជាពិសេសនៅត្រង់ពោះរបស់នាង។ លោកឆេង (Cheng) ដែលបានយកនាងអោយគ្រូអាចារ្យស្រុកដោយក្តីព្រួយបារម្ភ។ គ្រូអាចារ្យម្នាក់នេះបានប្រាប់ពួកគេថា នាគបានធ្វើអោយនាងកែវមានកូនហើយ វាថែមទាំងមានបំណងចង់នាំនាងទៅឯ ស្ថានបាដារទៀតផង។ គ្រូអាចារ្យបាននិយាយយ៉ាងម៉ឺងម៉ាត់ថា «ឯងត្រូវតែសម្លាប់សត្វមួយក្បាលសែនដល់នាគនោះ រួចហៅព្រលឹងរបស់នាងកែវត្រឡប់មកវិញមក»។ លោកឆេងបានប្រគល់អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងទៅតាមសំណូមពរនៃគ្រូអាចារ្យនោះ ប៉ុន្តែ នាងកែវកាន់តែឈឺធ្ងន់ទៅៗ។ លោកឆេងបានបែរទៅរកការព្យាបាលពីគ្រូបុរាណវិញ ក្នុងរយៈពេល២ខែក្រោយមក ប៉ុន្តែ គ្មានអ្វីកើតឡើងនោះទេ។ គាត់បានចំណាយអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងទៅលើគ្រូអាចារ្យ និងគ្រូបុរាណ ប៉ុន្តែ សុខភាពរបស់នាងកែវកាន់តេយ៉ាប់យ៉ឺនទៅៗ។

ទីបំផុត លោកឆេងបានគិតថា នឹងសូមអោយប៉ាស្ទ័រគ្រីស្ទានម្នាក់អធិស្ឋានជូននាងកែវ។ អ្នកដឹកនាំ២នាក់នៃព្រះវិហារសេវេនអាត់វេនទីស្ទ បានចុះទៅសួរសុខទុក្ខនៅក្នុងភូមិរបស់នាងកែវចំពេល នោះល្មម បន្ទាប់ពីអធិស្ឋានអោយនាងរួចហើយ ពួកគាត់បានសម្រេចចិត្តបញ្ជូននាងទៅឯវៀងច័ន្ទន៍ ដែលជារាជធានីនៃប្រទេសឡាវ។ នៅឯមន្ទីរពេទ្យ គ្រូពេទ្យ​បាន​ពិនិត្យឃើញថា នាងកែវមាន​ជំងឺ​ទឹកនោមប្រៃ ដែលជាជំងឺតម្រងនោមដែលមានអាការហើម និងមានដក់ទឹកនៅនឹងត្រង់កន្លែងហើមនោះ។ ប៉ុន្តែ បន្ទាប់ពីបានសម្រាកនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យមួយសប្តាហ៍ក្រោយមក នាងកែវ​បាន​សន្លប់បាត់​ទៅ ហើយគេក៏បានដាក់ឧបករណ៍ជំនួយជីវិតដល់នាងផងដែរ។ នាង​ត្រូវ​បាន​គេ​បញ្ជូនទៅ​អង្គភាព​ថែទាំ​មួយ។ គ្រូពេទ្យនៅទីកន្លែងនោះបាននិយាយថា គ្រូពេទ្យអាចមានលទ្ធភាពព្យាបាលនាងត្រឹមតែ៥០%ប៉ុណ្ណោះ ​។ គ្រូពេទ្យ​បាន​សួរថា អ្នកណាជាអ្នក​​​បង់​ថ្លៃ​ព្យាបាល​ដ៏ខ្ពស់នេះ ​ដើម្បីអោយគាត់ជួយមើលថែរក្សានាងនោះ។ លោក ឆេងបានពិភាក្សាជាមួយនឹងសាច់ញាតិរបស់គាត់ ប៉ុន្តែ ពួកគេគ្មានលុយនោះទេ។ អ្នកដឹកនាំនៃព្រះវិហារ សេវេនដេយអាត់វេនទីស្ទ ដែលបាននាំនាងកែវមកកាន់ទីក្រុង និងបានបង់ថ្លៃព្យាបាលដំបូងគេដល់នាង នោះក៏គ្មានថវិកាចេញអោយនាងបន្ថែមទៀតដែរ។ ដោយប្រឈមមុខនឹងតម្លៃព្យាបាលដ៏ខ្ពស់ និងគ្មានការធានាថា នាងកែវនឹងអាចជាសះស្បើយទៀតនោះ លោកឆេងធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏ពិបាកមួយ គឺថា គាត់នឹងប្រាប់គេអោយដកឧបករណ៍ជំនួយជីវិតចេញ ហើយនាំនាងត្រឡប់ទៅផ្ទះវិញ។ អ្នកដឹកនាំព្រះវិហារម្នាក់ទៀតបាននិយាយថា​ «គួរអោយសោកស្តាយណាស់ដែលយើងត្រូវអោយនាងទៅស្លាប់នៅឯស្រុកនាងវិញនោះ យើងក៏គ្មានអ្វីអាចជួយដល់នាងទៀតដែរ មានតែសង្ឃឹមថា ព្រះនឹងបង្ហាញសេចក្តីមេត្តាដល់នាង និងធ្វើការអស្ចារ្យមួយដល់នាងប៉ុណ្ណោះ។

ប៉ុន្មានថ្ងៃបន្ទាប់ពីបានត្រឡប់ទៅឯផ្ទះវិញនោះ លោកឆេងបានអញ្ជើញប៉ាស្ទ័រតំបន់ម្នាក់មក ដើម្បីនឹងសូមអោយគាត់អធិស្ឋានជូននាងកែវនៅក្នុងផ្ទះរបស់នាង។ ប៉ាស្ទ័របានមកពីឆ្ងាយជាមួយនឹង អ្នកបង្រៀនព្រះគម្ពីរប៉ុន្មាននាក់ផងដែរ។ ប៉ាស្ទ័របានសម្រេចចិត្តស្នាក់នៅទីនោះ២ទៅ៣ថ្ងៃ ដើម្បីនឹងជួយរៀបចំពិធីបុណ្យសព។ ខណៈពេល​ដែល​ក្រុម​គ្រួសារកំពុងតែ​រង់​ចាំនាងស្លាប់នោះ ប៉ាស្ទ័រ និង​ពួកអ្នកបង្រៀនគម្ពីរ​បាន​តម​អាហារ និង​អធិស្ឋានជូននាងជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ។ នាងកែវមិនបានស្លាប់នោះទេ ផ្ទុយទៅវិញ នាងបានប្រសើរឡើងវិញ។ នាងចាប់ផ្តើមដកដង្ហើមបានស្រួលដោយខ្លួនឯងឡើងវិញ រីឯកន្លែងហើមនោះក៏បានស្រកទៅវិញដែរ។ នៅខែឧសភាឆ្នាំ២០២១ នាងកែវអាចដើរដោយមិនចាំបាច់អោយគេជួយ។ សព្វថ្ងៃនេះ នាងកែវគឺជា​ទីបន្ទាល់​រស់ដល់​ប្រជាជន​ឡាវ​ខាងជើង​ថា ពិតជាមាន​ព្រះ​គង់នៅ​ស្ថានសួគ៌មែន។