«តើនឹងមានអ្វីកើតឡើង នៅពេលដែលព្រះបានបង្កើតជីវិតយើងជាថ្មី និងបាន «ដាំ» សេចក្តីស្រឡាញ់របស់ទ្រង់នៅក្នុងចិត្តរបស់យើងនោះ? តើយើងនឹងអាចបង្ហាញថា យើងបានគោរពតាម ក្រឹត្យវិន័យរបស់ព្រះនៅក្នុងជីវិតរបស់យើងដែរឬទេ? ជាការពិតណាស់ នៅពេលដែលសេចក្តីស្រឡាញ់ របស់ព្រះបាន «ដាំ» នៅក្នុងចិត្តរបស់យើងរួចហើយពេលនោះ សេចក្តីសន្យានៃសេចក្តីសញ្ញាថ្មីនឹងក្លាយមកជាការពិត។ សេចក្តីសន្យានោះគឺ៖ «[ព្រះ] នឹង​ដាក់​ក្រឹត្យវិន័យ​អញ​នៅ​ក្នុង​ចិត្ត​គេ ហើយ​និង​កត់​ទុក​នៅ​ក្នុង​គំនិត​គេ​ផង» (ហេព្រើរ ១០៖១៦)។ សេចក្តីសន្យានេះក៏បានក្លាយជាការពិតផងដែរ នៅពេលដែល យើងត្រូវបានបង្កើតជាថ្មី និងចាប់ផ្តើមមើលទៅដូចជាព្រះរបស់យើង។ ប្រសិនបើព្រះបានចារឹកក្រឹត្យវិន័យ របស់ទ្រង់នៅក្នុងចិត្តរបស់យើងទៅហើយ តើក្រឹត្យវិន័យនោះនឹងផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់យើងដែរឬទេ? ជាការ ពិតណាស់ ការស្តាប់បង្គាប់បានបង្ហាញថា យើងគឺជាសិស្សរបស់ព្រះ។ ការស្តាប់បង្គាប់របសយើងបង្ហាញ ថា យើងស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះ និងសុខចិត្តបម្រើទ្រង់ទាំងស្រុង។ នេះគឹជាមូលហេតុដែលព្រះគម្ពីរបានចែង ថា «ដ្បិត​នេះ​ហើយ​ជា​សេចក្តី​ស្រឡាញ់​ដល់​ព្រះ គឺ​ឲ្យ​យើង​កាន់​តាម​អស់​ទាំង​បញ្ញត្តិ​របស់​ទ្រង់» (យ៉ូហាន ទី១ ៥៖៣)។ «អ្នក​ណា​ដែល​ថា បាន​ស្គាល់​ទ្រង់ តែ​មិន​កាន់​តាម​បញ្ញត្តិ​ទ្រង់​ទេ អ្នក​នោះ​ឈ្មោះ​ថា​ជា​អ្នក​ កុហក ហើយ​សេចក្តី​ពិត​មិន​នៅ​ក្នុង​អ្នក​នោះ​ឡើយ» (យ៉ូហានទី១ ២៖៤)។ យើងបានទទួលព្រះគុណមកពីព្រះតាមរយៈសេចក្តីជំនឿ និងដោយសេចក្តីជំនឿតែមួយគត់។ សេចក្តីជំនឿមិនបានអោយយើងមានសេរីភាពចេញពីការស្តាប់បង្គាប់នោះឡើយ។ សេចក្តីជំនឿអាចធ្វើអោយយើងស្តាប់បង្គាប់ទៅវិញទេតើ . . . .»។

«កាលណាលោកអ្នកកាន់តែចូលទៅជិតព្រះយេស៊ូវ លោកអ្នកកាន់តែឃើញថា ខ្លួនឯងអាក្រក់ទៅៗ។ ការបើកសម្តែងខាងឯវិញ្ញាណរបស់លោកអ្នកនឹងកាន់តែច្បាស់ឡើង។ លោកអ្នកនឹងបានឃើញកំហុសឆ្គងទាំងអស់របស់លោកអ្នកប្រៀបធៀបទៅនឹងជីវិតដ៏ល្អឥតខ្ចោះរបស់ព្រះយេស៊ូវ។ ការមើលឃើញ យ៉ាងច្បាស់របស់លោកអ្នកបានបង្ហាញថា ការកុហករបស់សាតាំងមិនអាចគ្រប់គ្រងលោកអ្នកបានទៀតឡើយ។​ អំណាចខាងឯការផ្តល់ជីវិតរបស់ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធអាចជួយអោយលោកអ្នកមើលឃើញខ្លួនឯងថា ជាអ្នកណាពិតប្រាកដ»។

«លោកអ្នកមិនអាចស្រឡាញ់ព្រះយេស៊ូវបានឡើយ ទាល់តែលោកអ្នកបានឃើញថា ចិត្តរបស់លោកអ្នកផ្ទាល់ពោរពេញទៅដោយអំពើបាបជាមុនសិន។ នៅពេលដែលព្រះយេស៊ូវផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់លោកអ្នកតាមរយៈព្រះគុណ និងការអត់ឱនទោសរបស់ទ្រង់នោះ លោកអ្នកនឹងកោតសរសើរដល់ព្រះយេស៊ូវ និងជីវិតដ៏បរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់។​ ប៉ុន្តែ ប្រសិនបើយើងមិនបានឃើញកំហុសរបស់យើងនោះទេ យើង ច្បាស់ជាដឹងថា យើងមិនអាចឃើញសិរីលំអរបស់ព្រះយេស៊ូវបានឡើយ។ អ្វីៗគ្រប់យ៉ាងអំពីព្រះយេស៊ូវ គឺល្អឥតខ្ចោះ»។ ដកស្រង់ពី ​Ellen G. White, Steps to Christ, pages 60, 64, 65, adapted។

អាហារូបករណ៍ពេញលេញក្នុងការសិក្សានៅសាលាឯកជនដែលមិនមែនជាគ្រីស្ទានគឺជាការផ្តល់ជូនមួយដ៏ពិសេសដែលក្មេងស្រីអាយុ៧ឆ្នាំមិនអាចប្រកែកបាន។

ម៉ាឡេវ៉េឡេវ (Malevelev) បានធំធាត់ឡើងនៅក្នុងគ្រួសារគ្រីស្ទាន និងត្រូវបានបង្រៀនអោយ នឹកចាំដល់ព្រះរាល់ការសម្រេចចិត្តទាំងអស់របស់នាង។ នាងមានគម្រោងចុះឈ្មោះនៅឯសាលាសិក្សា អាត់វេនទីស្ទតៃវ៉ាន់នៅពេលដែលនាងរៀនចប់ថ្នាក់ទី៦។ ពេលនោះ អ្នកតំណាងមកពីសាលាឯកជនមួយ បានបង្ហាញខ្លួននៅក្នុងភូមិរបស់នាង និងបានផ្តល់ជូនអាហារូបករណ៍ពេញលេញដល់នាង។

ថ្លៃសិក្សានៅឯសាលាសិក្សាអាត់វេនទីស្ទតៃវ៉ាន់មានតម្លៃខ្ពស់ ពិបាកសម្រាប់ឪពុកម្តាយនាងក្នុងការបង់។ ពួកគេបានសូមអោយនាងទៅរៀននៅឯសាលាឯកជនជំនួសវិញ។ ក្នុងអំឡុងពេលរដូវក្តៅ ម៉ាឡេវ៉េឡេវបានទៅមើលសាលារៀន ហើយបានដឹងថា នាងនឹងត្រូវតែចូលរៀននៅថ្ងៃសប្បាតហ៍។ នាងមិនអាចទៅថ្វាយបង្គំនៅឯព្រះវិហារបាននោះទេ។ ជម្លោះមួយនេះបានផ្ទុះឡើងនៅក្នុងគំនិតនាងថា៖ តើនាងគួរទទួលយកអាហារូបករណ៍ ឬក៏រក្សាថ្ងៃសប្បាតហ៍ទៅហ្ន៎? នាងដឹងថា នាងគួរតែជ្រើសរើសយកថ្ងៃសប្បាតហ៍។

នៅចុងរដូវក្តៅ ឪពុកម្តាយរបស់ម៉ាឡេវ៉េឡេវបានទទូចអោយទៅសាលាឯកជន។ នាងមានអារម្មណ៍បាក់ទឹកចិត្តជាខ្លាំង ហើយនាងបានអធិស្ឋានយ៉ាងអស់ពីចិត្ត។ នាងបានអធិស្ឋានថា «ឱព្រះអង្គ អើយ សូមជួយទូលបង្គំផង សូមទ្រង់បង្ហាញផ្លូវទូលបង្គំផង»។ នាងបាននិយាយយ៉ាងទន់ភ្លន់ តែម៉ឺងម៉ាត់ទៅកាន់ឪពុកម្តាយរបស់យើងដោយទទួលបានកម្លាំងចិត្តឡើងវិញ។ នាងបាននិយាយថា «ខ្ញុំចង់ទៅរៀននៅឯសាលាសិក្សាអាត់វេនទីស្ទតៃវ៉ាន់ ខ្ញុំមិនចង់ទៅរៀននៅថ្ងៃសៅរ៍ឡើយ ព្រោះខ្ញុំចង់ទៅព្រះវិហារ»។

នាងបានពន្យល់ពីបំណងប្រាថ្នារបស់នាងក្នុងការរក្សាភាពស្មោះត្រង់ចំពោះព្រះដោយរក្សាបញ្ញត្តិទាំង១០ប្រការរួមទាំងបញ្ញត្តិទី៤​ផងដែរ ដែលបានចែងថា «ចូរ​ឲ្យ​នឹក​ចាំ​ពី​ថ្ងៃ​ឈប់​សំរាក ដើម្បី​ញែក​ថ្ងៃ​នោះ​ចេញ​ជា​បរិសុទ្ធ» (និក្ខមនំ ២០៖៨)។

នាងបាននិយាយថា «ខ្ញុំមិនចង់បំពានសេចក្តីពិតដែលបានបង្រៀនដោយលោកតារបស់ខ្ញុំនោះទេ។ ដោយឃើញការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់នាង ឪពុកម្តាយរបស់នាងបានអនុញ្ញាតអោយនាងរៀននៅតែសាលាសិក្សាអាត់វេនទីស្ទ។ ម៉ាឡេវ៉េឡេវបានរៀនអស់រយៈពេល៥ឆ្នាំនៅឯសាលារៀន ឥឡូវនេះ នៅក្នុងថ្នាក់ទី១១។ នាងបាននិយាយថា «ខ្ញុំមានគ្រូ និងមិត្តរួមថ្នាក់ល្អៗ យើងដូចជាគ្រួសារធំមួយអ៊ីចឹង ខ្ញុំបានរាប់អានមិត្តភក្តិគ្រីស្ទានជាច្រើន យើងបានថ្វាយបង្គំព្រឹកល្ងាចរួមគ្នា យើងបានអធិស្ឋានរួមគ្នា ហើយយើងក៏បានសិក្សារួមគ្នាផងដែរ»។ ខ្ញុំរីករាយជារៀងរាល់ពេលនៅឯសាលារៀន។

ម៉ាឡេវ៉េឡេវមានពេញដោយក្តីសង្ឃឹមសម្រាប់អនាគត។ នាងបាននិយាយថា «ខ្ញុំដឹងថា ព្រះ នឹងដឹកនាំខ្ញុំ ហើយទ្រង់នឹងបំពេញផែនការដ៏អស្ចារ្យរបស់ទ្រង់សម្រាប់ខ្ញុំ នៅពេលលោកអ្នកត្រូវការធ្វើការសម្រេចចិត្តដ៏សំខាន់ណាមួយ សូមជឿទុកចិត្តទៅលើព្រះ ហើយជ្រើសរើសទៅតាមបំណងព្រះហឫទ័យរបស់ព្រះ។ ខ្ញុំបានលើកទឹកចិត្តខ្លួនឯងជាមួយនឹងខគម្ពីរសាស្តា ១២៖១ គ្រប់ពេលវេលា ឥឡូវនេះ ខ្ញុំកំពុងតែចែករំលែកអាថ៌កំបាំងរបស់ខ្ញុំជាមួយនឹងលោកអ្នកសូមអោយព្រះប្រទានពរដល់លោកអ្នក។